Werken met een eigen PuntEnEl voelt goed, ik voel mij een vrouw van deze (digitale) wereld. Al moet ik nog zoveel uitknobbelen, het kan me niet schelen. Geen idee wat een PlugIn nu precies doet, de exacte defenitie van een Widget is ook nog niet tot me doorgedrongen (is dat nou hetzelfde als een App op mijn I-Phone? vraag ik mij redelijk blond af) en als het gaat over een Progje, vraag ik me onzeker af of er nu gewoon een Programma(atje) wordt bedoeld… 
Anyway, het doet allemaal niets af aan het feit dat ik toch maar mooi even een eigen layout heb gemaakt. Want als ik ergens aan begin dan moet en zal en wil ik dat het enigszins aan mijn wensen voldoet… Qua kleur dan hè, PlugIn- en Widgettechnisch moet ik nog aan de slag.

En dan, als al dat gefröbel er op zit (sinds mijn studie weet ik dat deze term niet spontaan uit de lucht is komen vallen maar is ontstaan naar aanleiding van de theorieën van de grote meneer Fröbel. Himself. Maar dat terzijde…), zal ik ook aan de slag moeten en mijn grote hobby weer oppakken. Schrijven.
Over mijn Minimannen©, over mijn TMM (jahaaa, daar is ‘ie weer!), over mijn heerlijke nieuwe baan, over mijn lijf & leed, over huishoudelijke zaken, over dagelijkse dingen, over mijn ergernissen (herinner me vaag nog iets over Leontien B.), over alles wat me bezig houdt.

Nu ik vakantie heb – lees: had – was er tijd. Nu de grootste stressweken van het schooljaar er aan komen, moet ik tijd maken.
En net nu ik daar voor wil gaan, krijgt mijn oude, trouwe peeceetje kuren. Gooit spontaan progamma’s (Progjes?) er af. En dan niet zomaar wat programma’s hè. Nee, PSP! Word!
ControlAltDelete, systeemherstel, crap gecleaned en het wil niet meer. De programma’s staan op de peecee maar het systeem ondersteunt het gewoon niet meer…
Voorlopig dus geen fotootjes van mijn mannen. Want. Mijn programma wordt net zo min ondersteund als enkele specifieke gebieden en/of onderdelen van mijn uitzakkende lijf. Bij gebrek aan een hond, gaat hier de PeeCee dus op het baasje lijken. Heb ik weer…