Spellende uitdaging

In de beschrijving van Dion onder het tabblad De Mannen© staat het al ‘spellende uitdaging’. Daar stond overigens eerst logopedische uitdaging. Dat stadium zijn we inmiddels gepasseerd, meneer kan tegenwoordig aardig converseren zonder te spetteren. Dat is prettig, kan ik zeggen. En droog, dat ook.
Tegenwoordig gaan wij wekelijks naar de logopedist omdat Dion een uitdaging heeft op het gebied van spelling. Het handige van juf-zijn is dat je, indien genoodzaakt, zelf een diagnostisch onderzoekje kunt doen met je kind. En dat begint dus wanneer je het gevoel hebt dat er van school uit niets gedaan wordt en ik voor het tweede jaar achtereen moest aangeven waar zijn knelpunten lagen. Ik wilde niet meer passief en afwachtend zijn dus ben ik zelf overgegaan tot actie (mijn naam achterstevoren geeft al aan dat ik van de aksij ben namelijk en dat kan gewoon geen toeval zijn). Standaard begin je dan dus bij het gehoor en meteen bij die eerste stap ontdekte de KNO-arts dat ons mannetje behoorlijk doof bleek. Dus. Behoorlijk. Een operatie voor buisjes volgde. De eerste week liep hij met zijn handen op zijn oren want alles maakte herrie; de wc was vast kapot want die maakte zoveel lawaai en in zijn klas was het niet-normaal-herrie, aldus Dion. Hij bleek een expert op het gebied van liplezen en dit werd tot grote hilariteit van menig bezoeker uitvoerig getest bij ons thuis. Bijkomstig nadeel was natuurlijk wel een achterstand van een jaar of twee op het gebied van spelling en daarbij naar alle waarschijnlijkheid het dubbele in zijn ‘handicap’; dyslexie. Op orthografisch vlak (spelling). Daar heeft mijn vent het vaak best moeilijk mee; hij is dan gefrustreerd dat hij oefeningen doet die ik ook in groep 2 doe. Dat het bij hem honderd keer sneller gaat, ziet hij niet want zijn frustratie zit in de weg. En dat is iets waar je als moeder geen pleister op kunt plakken, geen kusje op kunt geven en dat frustreert mij dan weer…
Ik realiseer me dat het niet om mij en mijn gevoelens draait. Het gaat hier om De Kabouter, die hard werkt en zoveel stappen vooruit zet om soms weer heel hard terug geschopt te worden. En ondanks alles vrolijk blijft want na frustratie is er altijd zonneschijn Dionneschijn…

De Kabouter