Badje viehier!

Blij dat ‘ie was! Badje vier, vandaag mocht hij ein-de-lijk zijn moeder komen halen met de beroemde woorden “mam, je moet even bij de juf komen”.
Vorige week zwom hij ineens, out of the blue, door het gat. Dat was het enige dat hem nog scheidde van dat badje vier…
Voor diegene met een ander zwemsysteem; badje vier is het laatste badje voor het afzwemmen. Dan heb je het ergste wel gehad zeg maar… (lees: het meeste is nu wel betaald, het duurt nu niet duur meer). 
Tijdens de terugrit naar huis vierde de euforie hoogtij. Het was één lange aaneen geregen lofzang op zichzelf; “En wie heeft er hard zijn best gedaan? Dion! En wie is er trots op mij? Ikke En wie mag naar badje vier? Dion! Wie kan er door het gat? Dion! Wie mag met kleren aan zwemmen? Dion!” and so on, and so on…

Het moge duidelijk zijn, het kind is blij. En ik? Ik geef hem geen ongelijk!
OleeeeeOleeeeOleeeee! Badje viehier, Badje viehier!