ControlAltDelete
Werken met een eigen PuntEnEl voelt goed, ik voel mij een vrouw van deze (digitale) wereld. Al moet ik nog zoveel uitknobbelen, het kan me niet schelen. Geen idee wat een PlugIn nu precies doet, de exacte defenitie van een Widget is ook nog niet tot me doorgedrongen (is dat nou hetzelfde als een App op mijn I-Phone? vraag ik mij redelijk blond af) en als het gaat over een Progje, vraag ik me onzeker af of er nu gewoon een Programma(atje) wordt bedoeld…
Anyway, het doet allemaal niets af aan het feit dat ik toch maar mooi even een eigen layout heb gemaakt. Want als ik ergens aan begin dan moet en zal en wil ik dat het enigszins aan mijn wensen voldoet… Qua kleur dan hè, PlugIn- en Widgettechnisch moet ik nog aan de slag.
En dan, als al dat gefröbel er op zit (sinds mijn studie weet ik dat deze term niet spontaan uit de lucht is komen vallen maar is ontstaan naar aanleiding van de theorieën van de grote meneer Fröbel. Himself. Maar dat terzijde…), zal ik ook aan de slag moeten en mijn grote hobby weer oppakken. Schrijven.
Over mijn Minimannen©, over mijn TMM (jahaaa, daar is ‘ie weer!), over mijn heerlijke nieuwe baan, over mijn lijf & leed, over huishoudelijke zaken, over dagelijkse dingen, over mijn ergernissen (herinner me vaag nog iets over Leontien B.), over alles wat me bezig houdt.
Nu ik vakantie heb – lees: had – was er tijd. Nu de grootste stressweken van het schooljaar er aan komen, moet ik tijd maken.
En net nu ik daar voor wil gaan, krijgt mijn oude, trouwe peeceetje kuren. Gooit spontaan progamma’s (Progjes?) er af. En dan niet zomaar wat programma’s hè. Nee, PSP! Word!
ControlAltDelete, systeemherstel, crap gecleaned en het wil niet meer. De programma’s staan op de peecee maar het systeem ondersteunt het gewoon niet meer…
Voorlopig dus geen fotootjes van mijn mannen. Want. Mijn programma wordt net zo min ondersteund als enkele specifieke gebieden en/of onderdelen van mijn uitzakkende lijf. Bij gebrek aan een hond, gaat hier de PeeCee dus op het baasje lijken. Heb ik weer…
Badje viehier!
Blij dat ‘ie was! Badje vier, vandaag mocht hij ein-de-lijk zijn moeder komen halen met de beroemde woorden “mam, je moet even bij de juf komen”.
Vorige week zwom hij ineens, out of the blue, door het gat. Dat was het enige dat hem nog scheidde van dat badje vier…
Voor diegene met een ander zwemsysteem; badje vier is het laatste badje voor het afzwemmen. Dan heb je het ergste wel gehad zeg maar… (lees: het meeste is nu wel betaald, het duurt nu niet duur meer).
Tijdens de terugrit naar huis vierde de euforie hoogtij. Het was één lange aaneen geregen lofzang op zichzelf; “En wie heeft er hard zijn best gedaan? Dion! En wie is er trots op mij? Ikke En wie mag naar badje vier? Dion! Wie kan er door het gat? Dion! Wie mag met kleren aan zwemmen? Dion!” and so on, and so on…
Het moge duidelijk zijn, het kind is blij. En ik? Ik geef hem geen ongelijk!
OleeeeeOleeeeOleeeee! Badje viehier, Badje viehier!
I am im-Word-pressed..
Dit is dus mijn eerste officiële berichtje op mij eigenste puntenelletje…
Ik ben – en dat mag u best weten – best een beetje trots op mij. Ik weet het, ik ben er nog lang niet en het lijkt nog nergens op maar ik ben weer ‘in de lucht’.
Op een eigen domein.
Met een eigen mailadres en al.
Best stoer.
Rest mij nog de schone taak er ook iets van te maken en al mijn oude logjes over te zetten (ik ga er voor Cat) en oh ja, zo af en toe eens iets te posten. Omdat het te leuk is om niet te doen.
Daarom!
Maar nu eerst….een tukkie!