Mijn MinderMiniMannen
Zoals beloofd, de update van mijn MinderMiniMannen…
Te beginnen met de oudste; mijn na-de-zomervakantie-achtstegroeper. Groep acht! Nog maar een jaartje en dan mag het naar de middelbare. Wordt een belangrijk jaar, zijn nieuwe school uitkiezen. Momenteel hebben we werkelijk nog geen idee. Hij niet, wij niet… En volgens mij beginnen de open dagen al ergens in november…
De oudste MiniMan is tegenwoordig een driftige X-Boxer. Wil ab-so-luut niet gefotografeerd worden en al helemaal niet besproken. Niet op het digitale, niet in het klaslokaal, gewoon niet!
Douchedeur gaat al een paar maanden op slot, zijn puberDNA is volop in ontwikkeling. Het is een heerlijke vent waar je al grote gesprekken mee kunt voeren. Die je om een boodschap kunt sturen en die zelfs – mits je het even vraagt, al dan niet dwingend – de woonkamer voor je stofzuigt.
Dan de jongste; zo anders en soms zo hetzelfde als zijn grote broer. Het blijft een blij ei, altijd vrolijk en in een goed humeur. Chagrijnig staat niet in zijn woordenboek. Knoopt met iedereen een praatje aan en heeft nog steeds een grote fantasie. Na de zomervakantie gaat De Kabouter al naar groep vier. Groep drie doorliep hij enigszins met tegenzin, het was de eerste paar maanden nogal wennen; je moest werken! Iets waar hij in groep een en twee nooit zoveel mee bezig was… Kwam met zijn gezellige klets en grote blauwe amandelvormige kijkers met nogal veel weg #grrrr
Zijn woordgebruik blijft verbazingwekkend. Zo eet hij sinds kort ook stikvis (ik hoor jullie denken; visstick! Nee… kibbeling) en prapika blijft een tongbreker… En het interesseert hem totaal niet.
winteroutfit
avondvierdaagse juni2013
stoere kabouter
Na een jaar of anderhalf zonder voortanden boven, zijn deze eindelijk aan het groeien. Hij verloor een van deze twee tanden al toen hij twee jaar was, misschien kan hij dan ook eindelijk eens met een mond vol tanden staan, lekker rustig!
Zomervakantie Countdown !
Hey allemaal !
Ik heb het weer overleefd, derde tentamenperiode van dit studiejaar ! Ze zitten er weer op… *ademt uit*
En man, wat is er veel gebeurd ook in de tussentijd.
want.
meanwhile;
Heeft oudste ein-duh-luk een waveboard voor alvast zijn overgang naar groep 5. Mocht ‘ie alsnog blijven zitten, levert ‘ie het ding maar weer in. Not ! Het is in ieder geval wel een vooruit geschoven grote-vakantie-oh-wat-heb-ik-weer-een-heel-jaar-hard-gewerkt-cadeau. En in de aanbieding bij de Bas, niet geheel onbelangrijk…
Beviel vriendinnetje Jo (5 weekjes) te vroeg (en redelijk horror) van een plaatje van een dochter, ze maken het beiden naar omstandigheden goed. Tante Wanda en ik zijn weer blij ! Al is tante Wanda best een beetje gek *gniffelt*
Is onze voortuin zo goed als klaar en is ook onze achtertuin in een kleine morfose gegaan ! We hebben heel gave witte bloempotten gescoord in Chaam en buxusbollen uitgestoken bij een kweker die ermee besloot te stoppen. Leuk voor de portemonnee !
Minder leuk voor diezelfde portemonnee, maar leuk voor ons humeur; we hebben een nieuwe bank gekocht en een heuse loooooooveseat ! Minder is dat alles past begin juli komt, maar ach we plannen veel buiten zitten in tot die tijd !
Staat er weer een heerlijke creamtea op de planning met vriendinnetje Bar en komt ook Jochem Meijer erg in zicht !
Hebben mijn Minimannenxc2xa9 hun eerste judoles erop zitten. Dion werd door een vriendje uit de klas gevraagd met hem en zijn oudere broer mee te gaan naar die judoles. Dion al snel enthousiast natuurlijk en wilde koste wat kost met zijn vriend naar judo. Yannick bleek het ook ineens heel erg graag te willen (?). Al zat hij ’s avonds toch wel met een probleem; waar moesten we al die bekers neer gaan zetten als hij op judo ging (typisch Yannick, heerlijk).
Is mijn man bijna jarig (15 mei) en zijn we ook nog eens bijna 10 jaar getrouwd (2 juni). En dan plannen we een heerlijk dagje Delft in, samen…
En dan is het ook nog eens bijna zomervakantie. Ja, kunnen jullie lachen allemaal, maar het is toch mooi zo ! Nog maar 8 weken school (en 2 weken meivakantie ertussen). Ik zei het toch, ik begin vast met aftellen *negeert compleet even het vele en harde werken dat ik nog moet doen voor het afsluitende eerste studiejaar* *negeer* *negeer* *negeer*
Life is good…
Hahahaha Staying alive, staying alive…
Indien u van plan zou zijn een sms-alert in te stellen vanwege mijn mogelijke verdwijning; niet doen ! Ik ben er, alive and kicking !
En het gaat nog geweldig goed ook allemaal. We leven tegenwoordig in een achtbaan van planningen, studiemomenten, studieopdrachten, verjaardagen, etentjes, I-Phone tijdperk en tentamens.
Da’s al…
Het gaat lekker hier in Huize Minimannenxc2xa9.
Met Yannick gaat het steeds beter, laten we zeggen dat hij van aanhoudende regen naar maartse buien is gegaan. Verder wordt hij groot en dat is soms ook zo’n rare gewaarwording !
Blijft thuis als wij een boodschapje op het plein doen (ga ik met de auto naar verderop voor boodschappen heeft ‘ie pech, moet ‘ie mee), zegt dingen als "die gast was echt raar" en "hij vloerde me gewoon". Is zijn fiets alweer ontgroeid, om over spijkerbroeken nog maar te zwijgen !
Hij had afgelopen donderdag een uitje met de klas. In verband met het onderwerp "melk" gingen ze naar de kinderboerderij. Eerst met z’n allen panneNkoeken eten in de klas en dan een half uur heen en half uur terug lopen naar de kinderboerderij.
Het was helemaal leuk, op het melk proeven na…
Toen Yannick hoorde dat hij kamelenmelk in zijn mond had, hadden ze nog net tijd om een teiltje te halen…
Dion gaat supervrolijk naar school. Eigenlijk gaat hij gewoon supervrolijk door het leven.
Okxc3xa9, soms moppert hij flink op ons (nadat wij op hem moesten mopperen) en dan roept hij "Laame met rust ! Je bent nooit meer mu beste vriend". Om vervolgens na een paar minuten weer vrolijk terug te komen. Waarop we ook acuut weer "zu beste vriend zijn". Heerlijk als je zo je leven kunt inrichten !
Ook Dion groeit als kool en ook zijn spijkerbroeken zijn niet aan te slepen. Gelukkig hebben we voor hem altijd een kast vol met "Limited Edition by Yannick". Toch handig zo’n grote broer die ook ooit die lengte had…
Verder is hij is vreselijk verliefd op zijn juffen (zoals het een goed kleuter betaamt) en ga ik deze week dan toch echt de logopediste bellen voor een afspraakje voor mijn kleine kabouter. Met zijn nu nog grappige manier van spreken, gooit hij er overigens nog steeds de leukste dingen uit gedurende de dag. Bijvoorbeeld als hij op de bank zit te kijken naar poes Minous, die op haar achterpootjes rechtop op de vensterbank staat; "Nou ja Minous staat op haar laatste pootjes, ze is toch geen mens!"
Wellicht had je er bij moeten zijn…
Afgelopen donderdag heb ik mijn stagebeoordeling gehad. Man wat was ik zenuwachtig ! Bleek achteraf totaal niet nodig ! Het ging zo goed, dat mijn stagebegeleider meteen even bij de directeur naar binnen liep om te zeggen dat ‘ie gek was als hij mij niet zou aannemen, ha ! Had ik al gezegd dat ik de kleuters leuker vindt dan ik had gedacht ?
Dan ga ik nu vlug mijn tas pakken voor morgen en duik ik er lekker vroeg in met mijn twee loodzware dagen voor de boeg !
Mag ik nog wel even zeggen dat ik echt bij iedereen regelmatig even lees tussendoor, maar gewoon niet altijd tijd heb om te reageren ?
I confess: Ik lurk, dus ik besta !
Oh en PS; met TMM gaat ook alles goed, haha !
Dansen in de regen…
Mijn oudste Minimanxc2xa9 zit in de knoop.
Met zichzelf.
Dat is moeilijk en verdrietig om te zien.
Ik voel zijn gevoel, denk zijn denken en weet zijn weten…
Yannick lijkt op mij en ik lijk op hem, zijn gedachtegang is vaak de mijne.
Faalangst is mij niet onbekend en de pappa trouwens ook niet. Zo zou je kunnen zeggen dat Yannick in dat opzicht dubbel gehandicapt is. Zou het erfelijk zijn en hoe komt het dan eigenlijk dat de kleinste kabouter hier in huis vrolijk door het leven gaat en zonder zich ook maar ergens zorgen over te maken vol zelfvertrouwen spontaan zijn naam schrijft op een papiertje dit keer, tot tien telt in het Engels en tot wel zeventien in het Nederlands ?
Hoe kan het dat een verschil zo groot is, terwijl beide heren toch echt van hetzelfde productieteam zijn ?
Het breekt mijn hart dat Yannick zo kan worstelen met zichzelf.
Zijn juf sprak mij van de week aan op school en uitte haar zorgen om hem. Hij trekt wit weg als hij een toets zit te maken. Hij wordt misselijk en krijgt hoofdpijn. Als ze de toets nakijkt valt het allemaal reuze mee en hij hoeft zich echt niet zoveel zorgen te maken als hij nu doet.
Dat zeggen wij hem ook regelmatig, maar uiteraard doet hij het toch…
Volgens eigen zeggen is hij doodsbang om een slecht cijfer te halen en dan…en dan…nou dan…. en hij barst in snikken uit.
*slik*
Mijn kleine man denkt te groot. Of zoals TMM en ik zelf zeggen; hij denkt verder dan hij voelen kan…
Gelukkig is daar de school om hulp te bieden op dit vlak en dat gaan we na de vakantie dan ook direct doen.
Het is fijn om te weten dat je daarin gesteund wordt, we gaan met Yannick aan de slag.
Hij heeft recht op een onbezorgde jeugd, op een fijne schooltijd en een warme herinnering aan school.
Wij gaan hem leren dansen in de regen…
Terugblik op FeestWeek…
Even met je ogen knipperen en de FeestWeek in Huize Minimannenxc2xa9 is voorbij.
Gevlogen gewoon en ik zag ’t niet eens gebeuren, maar weg was ‘ie !
Gelukkig hebben we de foto’s nog, al had ik zondag geen tijd om tussendoor fotootjes te schieten…
De mannen zijn afgelopen zondag schandalig verwend. Elk jaar denk ik dat het nier meer kan worden, en toch is het elk jaar weer een oogst van heb ik jou daar !
En wat een boel leuke dingen weer…
Yannick kreeg van ons een (grote mannen)horloge en een geurtje. Hij werd tenslotte wel al acht natuurlijk… Verder kreeg hij geld (want hij spaart al maanden zo hard voor een fototoestel), een Hot Weals baan, een eigen alarm bouwset, Vier op een rij, Monopoly DVD spel, boeken, Lego, een breukendoos, een goocheldoos en nog meer prachtigs.
Dion was natuurlijk helemaal echt jarig zondag. Nadat hij eindelijk door had dat het zijn verjaardag was, was hij in de feeststemming, om die vervolgens niet meer los te laten. Wat was hij vier. Stuiterdestuiter vanaf kwart over zeven ’s morgens tot zeven uur ’s avonds toen hij zijn bedje in schoof. Rode wangen van pret, moe en voldaan…
En ook hij werd schandalig verwend (wij zijn inmiddels grootaandeelhouder van Playmobil). Van ons kreeg hij al het een en ander, de rest had ook zijn lijstje gevolgd en dus staat er nu veel Playmobil in zijn kamer erbij. Vooral spullen in de verzorgende hoek doen het goed (kinderartsenpraktijk, tandarts, dierenkliniekje, moeder in ziekenhuisbed, met dus dat schattige baby in glazen bedje). Ook de schoolspulletjes van Playmobil vallen meer dan in de smaak bij mijn kleine kabouter. Hij speelt uren en uren achter elkaar, gaat helemaal op in zijn spel. Zo geweldig prachtig om te zien ! Ook kreeg hij nog een coole Koekie monster pyjama (die gelijk moest worden ingeslapen), een vriendenboekje van Bert & Ernie (het groene vriendenboekje met naam kreeg hij van ons), een mini Loco doos, Lego, centjes en cadeaubonnen !
En toen was het maandag en ging hij eindelijk voor het eggie naar school. Huppelend liep hij naar school, want hij ging ook nog eens "buh-teren" en hij was er heilig van overtuigd dat zijn juf een "muss" had gemaakt voor hem, wat gelukkig ook zo was…
Met een mand vol traktaties gingen we op weg. In de klas was het dubbel feest toen hij zijn vriendinnetje van het KDV zag, zij kwam voor de tweede keer wennen.
En nu is het dinsdagmiddag en heeft meneer er twee volle dagen op zitten op school. Zijn flierenfluitinstelling van het KDV moet nog losweken, maar dat komt vast helemaal goed. Hij heeft het iig reuze naar zijn zin en ondanks dat hij erg moe is, wil hij toch echt ook ’s middags naar school. ’s Nachts wordt er geslaapwandeld, zoveel te verwerken, zoveel te groeien…
Number two…
En was donderdag al een gezellige start van deze Minimanxc2xa9FeestWeek, morgen gaan we er nog een keer voor !
Al vieren we het voor beide Minimannenxc2xa9 samen, Dion is de kabouter in tha spotlight. Of zoals wij hier in Huize Minimannenxc2xa9 ook wel zeggen, een V.I.K. Staat voor Very Important Kabouter…
Groot als hij is, –want bijna 4– maakte hij vanmorgen zijn post open en las elke kaart meteen even voor. Hoe al die verschillende mensen eenzelfde tekst produceren blijft een raadsel…
"Lieve Dion, Fijne verjaardag en welkom op school doe je best."
Bij het schoonmaken van zijn kamertje haalde ik zijn bedje van zijn plaats om eronder te kunnen baggeren kuisen zuigen stofzuigen.
En om het nodige verloren en als vermist opgegeven speelgoed terug te vinden ook trouwens…
Hij vond dat gedraaide bed wel stoer, want zo staat het bij Yannick ook en die is groot. Dion wordt 4 en ook groot. Het bed moest blijven staan.
dus.
Wajijwil… *zucht*
En of ik dan wel foto’s wilde maken vanavond, van hem in zijn "nieuwe manier bed".
tuurlijk.
Na een avondje opruimen om vervolgens maandag weer het hele huis op te ruimen en te ontplakken en schoonmaken kan ik nog net de kracht vinden om dit logje te plaatsen *gaapt*. Geen hele lange, die volgt na het weekend, want dan is Jis heerlijk vrij !
Voor diegene die meeschrijven, kan ik nog wel even snel melden dat wij voor onze kabouter Playmobil spulletjes kochten (schoolklasje o.a.), zijn eerste bijbel en een heus vriendenboekje met zijn eigen naam erop.
FeestWeek (bijna) kick-off !
Morgen gaat ‘ie officieel van start, de nationale Minimannenxc2xa9FeestWeek ! Elk jaar weer een happening op zich wellicht dat ik volgend jaar een gironummer erbij kan vermelden.
De cadeautjes zijn ingepakt, de traktaties zijn gemaakt. De cake voor de juffen en de donderdagjuf (Margriet) is gebakken…
Mijn grote Minimanxc2xa9 was de hele middag xc3xa9xc3xa9n bonk zenuwen. Hij ratelde aan xc3xa9xc3xa9n stuk door en zei steeds dat hij zich een beetje misselijk voelde, maar fijn misselijk…
Hij heeft na dagen tobben de knoop doorgehakt voor wat betreft zijn persoonlijke assistenten bij de klassen rondgang, ook niet geheel onbelangrijk natuurlijk. En aan de vrijwillige melkboer op school vraagt hij of ‘ie misschien iets in het Chinees wil zetten op zijn kaart morgen.
Ik zeg: alles is overdacht.
Ik hoop dat hij een beetje slaapt vannacht en wij daarmee ook.
Morgen…We komen er aan !
Doordrukken…
"Ik heb het zooooo druk", of "nee hoor, nu even niet, ik ben druk"…
Wat is het druk hebben en wat niet ? Wie bepaalt die norm ?
Nou, ik.
Ik zeg het is nu druk in Huize Minimannenxc2xa9.
Yannick bijna jarig, Dion bijna jarig.
Voor mij staat er de eerste week van februari weer een tentamenweek in de agenda.
De nodige feestjes moeten worden gevierd. Van de Minimannenxc2xa9, maar ook van vriendjes & vriendinnetjes van Yannick en van de kinderen van vriendinnetjes van Jis…
Kortom, het is druk hier.
En nou hoor ik iedereen denken What’s new ?
Nou, niets dus…
Het vermelden waard:
Dion ging vorige week woensdag voor het eerst naar school. Met zijn nieuwe robotrugzak op zijn rug, stond hij met een brede grijns in de gang. ’s Morgens bij het djellen van zijn haar riep hij al: "Ik heb er zin innnnn !".
Zijn stoeltje met naam* stond klaar naast de juf. Hij vond het geweldig allemaal, was er meteen van overtuigd dat hij ging trouwen met zijn juf en trok heerlijk huiselijk steeds zijn schoenen uit. (KDV-trekje, old habbits die hard…).
Afgelopen woensdag mocht hij weer en eenmaal op school aangekomen, liep hij rechtsreeks de lerarenkamer in om alle daar aanwezige leerkrachten op de hoogte te stellen van het feit dat hij wxc3xa9xc3xa9r opnieuw ging beginnen in zijn Olifantenklas. Aangezien het wederom helemaal tof ging, mag hij ook de vrijdagochtenden wennen in de klas.
En wat is hij trots ! En moe !
Het eerste vriendenboekje is ook al ingevuld, briljante antwoorden komen er toch uit een kleine Minimanxc2xa9 !
Ik lust graag: snoep en een eierkoek
Ik vind het niet leuk: als ze me gaan pesten
Wat ik later worden wil: jarig
Wat ik jou wens: dat je ook jarig ben
…
Yannick is inmiddels helemaal in de ban van zijn aankomende verjaardag. Vanmorgen hebben we bij de Ikea het een en ander meegenomen voor zijn traktatie. Ook hij kwam afgelopen vrijdag weer eens thuis met een vriendenboekje. Zijn antwoorden waren niet minder briljant trouwens;
Naar een onbewoond eiland neem ik mee: nou, in ieder geval niets digitaals
Mij kun je wakker maken voor: niks, ik wil slapen
Voor jou wens ik: gezondheid in een wereld van vrede
Zien jullie dat aureooltje al stralen boven zijn hoofd ? *grijnst*
Hij ging gister bij een vriendinnetje uit de klas eten, hij kwam thuis met zelfgebakken cakejes. Hij had het reuze naar zijn zin gehad. Hij vertelde dat ze daar –and I quote– "echt officieel bidden. Met handen samen en ogen dicht en alles". Hij had ook zijn handen gevouwen en zijn ogen dicht gedaan, want dat is wel zo netjes en –and again I quote– "das toch wel het minste dat je kunt doen…"
En zo kan ik nog wel even doorgaan met briljante uitspraken en acties van mijn Minimannenxc2xa9. Want dat sterretje, (jeweetwel *) helemaal in het begin, staat niet voor niets bij " zijn stoeltje met zijn naam erop".
Want.
Vanmorgen ontdekten Yannick en ik dat mijnheer Dion ook op onze eetstoelen een cirkel had gezet. Op drie van de vier.
Verbouwereerd legde hij uit dat hij onze namen op de stoel had gezet, zodat wij dan wisten welk stoeltje van ons was…
Inmiddels weet hij dat het niet echt helemaal de bedoeling is en bood hij spontaan, doch lichtelijk beteuterd zijn spaarpot aan voor vervanging van.
Ik heb er achteraf vreselijk om kunnen lachen (uiteraard toen meneer al in bed lag), het zijn stoelen die aan vervanging toe zijn zodra de kinderen zonder al te ernstig knoeien en smeren kunnen tafelen. Daarbij zie je blauwe pen op donkerbruine stoelen niet eens zo heel erg goed…
Yannick vond het echter schandalig en snapte niet hoe je dat nou kon doen. Toen ik hem er aan herinnerde dat hij ook ooit eens een tafeltje met lichtblauw potlood had ingekleurd sprong hij op van de bank.
"Jaja, dat weet ik nog, ik moest het van jou helemaal uitgummen ! Dat weet ik me gewoon echt nog te herinneren ma."
Klopt, dat heb ik hem nooit verteld, ik hield altijd op na en toen heb ik voor straf al je kleurtjes in de prullenbak gegooid…
(geen trauma’s dus Anaxc3xafs !).
En wat ben ik relaxt geworden trouwens in de loop der jaren, als ik bovenstaande nog een terug lees…
Of ommin lauw, of kapot rustig (of WTF ze heden ten dage allemaal uitkramen op straat).
Whatever trouwens, deze ouwe taart gaat lekker slapen nu !
Wij gaan voor 4 !
Vanmorgen viel het in de bus, Dion ging zelf de poszt halen.
Ik hoorde hem roepen "Die isz vaszt voor mij !"…
En dat was ook zo, een kaartje van Ernie en neef Jan (a.k.a. gele Pino). Voor Dion. Van zijn juf.
Woensdag gaat mijn vent voor het eerst naar school.
Eindelijk, hij wil zo graag. Ineens vraag ik me af waar de afgelopen jaren zijn gebleven, het is soms nog als de dag van gisteren dat ik de oudste Minimanxc2xa9 naar school bracht voor het eerst. Met een IenieMinimanxc2xa9 al trappelend in mijn buik.
Nu is mijn inmiddels groot gegroeide IenieMinimanxc2xa9 aan de beurt. Al mijn mannen zijn uitgevlogen…
Kan iemand de tissues even doorgeven ?
Ik bedoel, ik schreef toen onder andere het volgende;
…Nou, vandaag was het dan zover, dxc3xa9 grote dag ! Mijn miniman Yannick ging voor het eerst naar de basisschool…
…Yannick’s eerste vraag was wat het voor dag was. "Maandag" zei zijn pappa, waarop Yannick begon te glunderen "Dan ga ik vandaag naar de bazesschool". En hij was blij…
…Vol goede moed stapte hij met zijn Bert & Ernie rugzak, gevuld met een beker melk en een Liga, de school binnen. Hij gaf zijn nieuwe juf een handje en liep meteen met haar mee om te kijken waar hij zijn jas en tas kon ophangen. Hij had al een eigen plekje gekregen aan de kapstok, met naam en bijbehorende sticker. Hij herkende zijn naam meteen ! En de sticker ? Dat was er xc3xa9xc3xa9n van een grijze poes en dat kwam goed uit zei hij, want zijn poes Minous is dezellufdu kleur !…
…Hij hinkelde de klas door en ging daarna op zijn stoeltje wachten op zijn nieuwe klasgenootjes. Nog even zwaaien voor het raam en weg was hij, op weg naar zijn nieuwe avontuur…
…Met natte ogen verliet ik het schoolplein. Marcel moest een beetje grinniken om mij. Ik was niet verdrietig, maar trots op dat kleine ventje en tegelijkertijd besefte ik dat er een periode werd afgesloten en dat we hem nu de "grote kinderen wereld" in stuurden…
…Om 11:40uur mocht ik Yannick weer ophalen. Wat een drukte op zo’n school zeg !…
…En daar zag ik hem, aan de hand van zijn juf. Toen ze me zagen kwam hij op me afgelopen, helemaal versleten. Hij had dan ook zijn "Boel-Frunniks-doek" uit zijn jaszak gehaald en viel dromerig tegen me aan. Hij had het erg naar zijn zin gehad en zijn juf vertelde me dat alles prima was gegaan…
2010. het is 2010 Jis !
Dion is er helemaal klaar voor. Logistiek ook, een heule coole robotrugzak staat klaar en een echte miniMepal lunchbox staat in de kast.
Gymkleding ligt in de kast, inclusief gymschoenen.
(Het "hebben" van twee jongens gaat zich nu eindelijk terugbetalen…)
Dion is trouwens de trotse bezitter van een heel lieve juf, dezelfde juf als toen Yannick een olifantje was in groep 1 en aangezien ze mee leest kan ik niet anders dan zeggen dat ze lief is. We hadden al gevraagd of Dion bij xc3xa9xc3xa9n van Yannicks vroegere juffen in de klas mocht en het kon (wij hartje de juf). Wij boffen, wij zijn blij.
Dion niet, die is niet blij. Dion is trots* en vooral vol ongeduld !
Weet je wat eigenlijk wel raar is ?
Dit jaar voor het eerst in acht jaar tijd een babyloze Olympische Winterspelen ! Wel zo lekker trouwens, dat kippenvelmomenten geen zere tieten meer tot gevolg heeft. En zo heb elk voordeel weer ze nadeel !
* Meerdere keren per dag horen wij onze kleinste Minimanxc2xa9 dit tegen zichzelf zeggen: "Ik ben zzzo trotsz op me".
OT:
begin reclameblok
De gelinkte site is vast adres voor mij voor gymtassen, luizenzakken, broodtrommels en wat al niet meer. Overzichtelijke site, goeie service en snelle levering !
einde reclameblok
Tsjek me fietsrek !
Vandaag, de dag waarop we twee kinderverjaardagen vierden, was na maanden en maanden van miepen, meuten en trutten wachten het moment daar…
Yannick begon ineens -om tot nu toe overigens nog steeds onduidelijke redenen- te wiebelen aan de tand die een week voor de zomervakantie los zat.
En het resulteerde uiteindelijk in eenzelfde smoeltje als zijn kleine broertje Dion.
Dat moest uiteraard op de foto (die ik maakte met nieuwe lens, want gekregen van manlief voor kerst. Ziet u wel ?).
Trouwens maar goed ook dat ik er een foto van heb gemaakt, want na de foto vertrok Yannick naar boven om zich daar te ontdoen van een tweede wiebeltand, zie foto van de week…
En dan heeft ‘ie geen eens taart gegeten vandaag, ze waren zoet en heerlijk genoeg om je spontaan je vullingen te ontnemen.
En je tanden erbij…