Zomervakantie Countdown !
Hey allemaal !
Ik heb het weer overleefd, derde tentamenperiode van dit studiejaar ! Ze zitten er weer op… *ademt uit*
En man, wat is er veel gebeurd ook in de tussentijd.
want.
meanwhile;
Heeft oudste ein-duh-luk een waveboard voor alvast zijn overgang naar groep 5. Mocht ‘ie alsnog blijven zitten, levert ‘ie het ding maar weer in. Not ! Het is in ieder geval wel een vooruit geschoven grote-vakantie-oh-wat-heb-ik-weer-een-heel-jaar-hard-gewerkt-cadeau. En in de aanbieding bij de Bas, niet geheel onbelangrijk…
Beviel vriendinnetje Jo (5 weekjes) te vroeg (en redelijk horror) van een plaatje van een dochter, ze maken het beiden naar omstandigheden goed. Tante Wanda en ik zijn weer blij ! Al is tante Wanda best een beetje gek *gniffelt*
Is onze voortuin zo goed als klaar en is ook onze achtertuin in een kleine morfose gegaan ! We hebben heel gave witte bloempotten gescoord in Chaam en buxusbollen uitgestoken bij een kweker die ermee besloot te stoppen. Leuk voor de portemonnee !
Minder leuk voor diezelfde portemonnee, maar leuk voor ons humeur; we hebben een nieuwe bank gekocht en een heuse loooooooveseat ! Minder is dat alles past begin juli komt, maar ach we plannen veel buiten zitten in tot die tijd !
Staat er weer een heerlijke creamtea op de planning met vriendinnetje Bar en komt ook Jochem Meijer erg in zicht !
Hebben mijn Minimannenxc2xa9 hun eerste judoles erop zitten. Dion werd door een vriendje uit de klas gevraagd met hem en zijn oudere broer mee te gaan naar die judoles. Dion al snel enthousiast natuurlijk en wilde koste wat kost met zijn vriend naar judo. Yannick bleek het ook ineens heel erg graag te willen (?). Al zat hij ’s avonds toch wel met een probleem; waar moesten we al die bekers neer gaan zetten als hij op judo ging (typisch Yannick, heerlijk).
Is mijn man bijna jarig (15 mei) en zijn we ook nog eens bijna 10 jaar getrouwd (2 juni). En dan plannen we een heerlijk dagje Delft in, samen…
En dan is het ook nog eens bijna zomervakantie. Ja, kunnen jullie lachen allemaal, maar het is toch mooi zo ! Nog maar 8 weken school (en 2 weken meivakantie ertussen). Ik zei het toch, ik begin vast met aftellen *negeert compleet even het vele en harde werken dat ik nog moet doen voor het afsluitende eerste studiejaar* *negeer* *negeer* *negeer*
Life is good…
Hahahaha Staying alive, staying alive…
Indien u van plan zou zijn een sms-alert in te stellen vanwege mijn mogelijke verdwijning; niet doen ! Ik ben er, alive and kicking !
En het gaat nog geweldig goed ook allemaal. We leven tegenwoordig in een achtbaan van planningen, studiemomenten, studieopdrachten, verjaardagen, etentjes, I-Phone tijdperk en tentamens.
Da’s al…
Het gaat lekker hier in Huize Minimannenxc2xa9.
Met Yannick gaat het steeds beter, laten we zeggen dat hij van aanhoudende regen naar maartse buien is gegaan. Verder wordt hij groot en dat is soms ook zo’n rare gewaarwording !
Blijft thuis als wij een boodschapje op het plein doen (ga ik met de auto naar verderop voor boodschappen heeft ‘ie pech, moet ‘ie mee), zegt dingen als "die gast was echt raar" en "hij vloerde me gewoon". Is zijn fiets alweer ontgroeid, om over spijkerbroeken nog maar te zwijgen !
Hij had afgelopen donderdag een uitje met de klas. In verband met het onderwerp "melk" gingen ze naar de kinderboerderij. Eerst met z’n allen panneNkoeken eten in de klas en dan een half uur heen en half uur terug lopen naar de kinderboerderij.
Het was helemaal leuk, op het melk proeven na…
Toen Yannick hoorde dat hij kamelenmelk in zijn mond had, hadden ze nog net tijd om een teiltje te halen…
Dion gaat supervrolijk naar school. Eigenlijk gaat hij gewoon supervrolijk door het leven.
Okxc3xa9, soms moppert hij flink op ons (nadat wij op hem moesten mopperen) en dan roept hij "Laame met rust ! Je bent nooit meer mu beste vriend". Om vervolgens na een paar minuten weer vrolijk terug te komen. Waarop we ook acuut weer "zu beste vriend zijn". Heerlijk als je zo je leven kunt inrichten !
Ook Dion groeit als kool en ook zijn spijkerbroeken zijn niet aan te slepen. Gelukkig hebben we voor hem altijd een kast vol met "Limited Edition by Yannick". Toch handig zo’n grote broer die ook ooit die lengte had…
Verder is hij is vreselijk verliefd op zijn juffen (zoals het een goed kleuter betaamt) en ga ik deze week dan toch echt de logopediste bellen voor een afspraakje voor mijn kleine kabouter. Met zijn nu nog grappige manier van spreken, gooit hij er overigens nog steeds de leukste dingen uit gedurende de dag. Bijvoorbeeld als hij op de bank zit te kijken naar poes Minous, die op haar achterpootjes rechtop op de vensterbank staat; "Nou ja Minous staat op haar laatste pootjes, ze is toch geen mens!"
Wellicht had je er bij moeten zijn…
Afgelopen donderdag heb ik mijn stagebeoordeling gehad. Man wat was ik zenuwachtig ! Bleek achteraf totaal niet nodig ! Het ging zo goed, dat mijn stagebegeleider meteen even bij de directeur naar binnen liep om te zeggen dat ‘ie gek was als hij mij niet zou aannemen, ha ! Had ik al gezegd dat ik de kleuters leuker vindt dan ik had gedacht ?
Dan ga ik nu vlug mijn tas pakken voor morgen en duik ik er lekker vroeg in met mijn twee loodzware dagen voor de boeg !
Mag ik nog wel even zeggen dat ik echt bij iedereen regelmatig even lees tussendoor, maar gewoon niet altijd tijd heb om te reageren ?
I confess: Ik lurk, dus ik besta !
Oh en PS; met TMM gaat ook alles goed, haha !
Doordrukken…
"Ik heb het zooooo druk", of "nee hoor, nu even niet, ik ben druk"…
Wat is het druk hebben en wat niet ? Wie bepaalt die norm ?
Nou, ik.
Ik zeg het is nu druk in Huize Minimannenxc2xa9.
Yannick bijna jarig, Dion bijna jarig.
Voor mij staat er de eerste week van februari weer een tentamenweek in de agenda.
De nodige feestjes moeten worden gevierd. Van de Minimannenxc2xa9, maar ook van vriendjes & vriendinnetjes van Yannick en van de kinderen van vriendinnetjes van Jis…
Kortom, het is druk hier.
En nou hoor ik iedereen denken What’s new ?
Nou, niets dus…
Het vermelden waard:
Dion ging vorige week woensdag voor het eerst naar school. Met zijn nieuwe robotrugzak op zijn rug, stond hij met een brede grijns in de gang. ’s Morgens bij het djellen van zijn haar riep hij al: "Ik heb er zin innnnn !".
Zijn stoeltje met naam* stond klaar naast de juf. Hij vond het geweldig allemaal, was er meteen van overtuigd dat hij ging trouwen met zijn juf en trok heerlijk huiselijk steeds zijn schoenen uit. (KDV-trekje, old habbits die hard…).
Afgelopen woensdag mocht hij weer en eenmaal op school aangekomen, liep hij rechtsreeks de lerarenkamer in om alle daar aanwezige leerkrachten op de hoogte te stellen van het feit dat hij wxc3xa9xc3xa9r opnieuw ging beginnen in zijn Olifantenklas. Aangezien het wederom helemaal tof ging, mag hij ook de vrijdagochtenden wennen in de klas.
En wat is hij trots ! En moe !
Het eerste vriendenboekje is ook al ingevuld, briljante antwoorden komen er toch uit een kleine Minimanxc2xa9 !
Ik lust graag: snoep en een eierkoek
Ik vind het niet leuk: als ze me gaan pesten
Wat ik later worden wil: jarig
Wat ik jou wens: dat je ook jarig ben
…
Yannick is inmiddels helemaal in de ban van zijn aankomende verjaardag. Vanmorgen hebben we bij de Ikea het een en ander meegenomen voor zijn traktatie. Ook hij kwam afgelopen vrijdag weer eens thuis met een vriendenboekje. Zijn antwoorden waren niet minder briljant trouwens;
Naar een onbewoond eiland neem ik mee: nou, in ieder geval niets digitaals
Mij kun je wakker maken voor: niks, ik wil slapen
Voor jou wens ik: gezondheid in een wereld van vrede
Zien jullie dat aureooltje al stralen boven zijn hoofd ? *grijnst*
Hij ging gister bij een vriendinnetje uit de klas eten, hij kwam thuis met zelfgebakken cakejes. Hij had het reuze naar zijn zin gehad. Hij vertelde dat ze daar –and I quote– "echt officieel bidden. Met handen samen en ogen dicht en alles". Hij had ook zijn handen gevouwen en zijn ogen dicht gedaan, want dat is wel zo netjes en –and again I quote– "das toch wel het minste dat je kunt doen…"
En zo kan ik nog wel even doorgaan met briljante uitspraken en acties van mijn Minimannenxc2xa9. Want dat sterretje, (jeweetwel *) helemaal in het begin, staat niet voor niets bij " zijn stoeltje met zijn naam erop".
Want.
Vanmorgen ontdekten Yannick en ik dat mijnheer Dion ook op onze eetstoelen een cirkel had gezet. Op drie van de vier.
Verbouwereerd legde hij uit dat hij onze namen op de stoel had gezet, zodat wij dan wisten welk stoeltje van ons was…
Inmiddels weet hij dat het niet echt helemaal de bedoeling is en bood hij spontaan, doch lichtelijk beteuterd zijn spaarpot aan voor vervanging van.
Ik heb er achteraf vreselijk om kunnen lachen (uiteraard toen meneer al in bed lag), het zijn stoelen die aan vervanging toe zijn zodra de kinderen zonder al te ernstig knoeien en smeren kunnen tafelen. Daarbij zie je blauwe pen op donkerbruine stoelen niet eens zo heel erg goed…
Yannick vond het echter schandalig en snapte niet hoe je dat nou kon doen. Toen ik hem er aan herinnerde dat hij ook ooit eens een tafeltje met lichtblauw potlood had ingekleurd sprong hij op van de bank.
"Jaja, dat weet ik nog, ik moest het van jou helemaal uitgummen ! Dat weet ik me gewoon echt nog te herinneren ma."
Klopt, dat heb ik hem nooit verteld, ik hield altijd op na en toen heb ik voor straf al je kleurtjes in de prullenbak gegooid…
(geen trauma’s dus Anaxc3xafs !).
En wat ben ik relaxt geworden trouwens in de loop der jaren, als ik bovenstaande nog een terug lees…
Of ommin lauw, of kapot rustig (of WTF ze heden ten dage allemaal uitkramen op straat).
Whatever trouwens, deze ouwe taart gaat lekker slapen nu !
And so it begins…
En toen was het jaar 2010 daar, allereerst natuurlijk aan iedereen: Gelukkig Nieuwjaar, de beste wensen, briljant jaar etc.etc.
Maar het werd niet zomaar 2010, tussen nu en het vorige logje is er nog het nodige gebeurd hier in Huize Minimannenxc2xa9.
Zo hadden wij na de nodige verjaardagen nog steeds de stemming er in hier en vertrokken wij de laatste dag van het oude jaar met een nieuwe auto naar de winter Efteling.
Een nieuwe auto ?
Ja, een nieuwe auto want die andere twee waren zxc3xb3 2009 ! Wij ruilden beide auto’s in voor een mooi en nieuwer model van het merk "Diejajota" (aldus Dion. duh.). Aangezien mijn autootje slechts nog diende als een droge oversteek naar de metro, heb ik afscheid genomen van mijn trouwe vierwieler. Vanaf nu doet Jis het op de fiets…
De winter Efteling ?
Ja, want daar wilde ik met TMM en de Minimannenxc2xa9 altijd al eens naar toe. En zo geschiedde…
Het was koud, gezellig en nat. Ik was minder enthousiast als ik vooraf had bedacht, maar dat neemt niet weg dat we een leuke dag hebben gehad met z’n viertjes.
Al vroegen mijn pretparkmannen na xc3xa9xc3xa9n attractie al of we nu misschien weer naar huis konden…
Oud & Nieuw hebben we gezellig thuis gevierd, met Opa & Oma Sik en de Wii. Mijn kleinste Minimanxc2xa9 had al de hele dag met zijn handen op zijn oren gelopen, jammerend dat hij toch nog maar een kleine jongen was en dat die herrie buiten zo eng was. Hij heeft welgeteld een krappe anderhalf uur geslapen ’s avonds voordat hij wederom huilend en bang uit bed kwam. We hebben hem maar op de bank gelegd met een dekentje. Daar sliep hij…nog steeds niet. Hij begon zich zelfs steeds meer te bemoeien met ons Wii-spel.
Yannick sliep wel, zo is Yannick ook gewoon. Zonder te mopperen naar bed en uiteindelijk met veel pijn en moeite wakker om kwart voor twaalf. Ik vraag me zelfs of hij zelf wakker zou worden van al dat vuurwerkkabaal…
Volgend jaar wil hij toch wel graag vuurwerk afsteken met zijn vader, hij wordt zo groot. Heeft zelfs gistermiddag eindelijk-eindelijk-eindelijk naar zijn held Jack Sparrow mogen kijken. Het eerste deel heeft hij glunderend op de bank zitten bekijken. Helemaal ademloos…
En dit nieuw jaar gaan we wit van start, TMM is vandaag gewoon weer gaan werken en de Minimannenxc2xa9 genieten nog even voordat school weer begint. Want mijn kleine man gaat bijna. Nog niet geheel afgekickt van het KDV en zijn grote liefdes daar, kijkt hij wel uit naar zijn nieuwe leven op de bazusschool. Wie zijn nieuwe juf wordt, in welke klas zijn stoeltje zal staan, hoe dat allemaal gaat als je op school zit…
Hij zit vol vragen.
Maandag ga ook ik weer naar school en daarom duik ik vandaag weer in de studie, even weer het ritme oppakken. Wat dat betreft is zo’n vakantie eigenlijk helemaal niet handig. Maar ik blijf positief, als het goed is studeer ik volgend jaar al af !
NB Vanwaar die xc2xa9 achter minimannenxc2xa9 ?
Das iets tussen Linda en mij *grinnikt*
Let X-Mas begin !
Vandaag is onverwacht mijn kerstvakantie een dag eerder begonnen. Alle vermoeidheid kwam er in xc3xa9xc3xa9n nacht uit (hoop ik) en dat was dusdanig slopend en vermoeiend dat ik het niet verstandig -en mogelijk- achtte acte de presence te geven voor de klas vandaag.
En dus zit ik hier heel stilletjes en licht wiebelig op een stoeltje, lekker met de kachel op scheuren en warme thee binnen handbereik. Even op krachten komen, voor de kerstviering van Yannick vanavond. Hij zingt al de hele week zijn favoriete hymne. Zachtjes, uit volle borst en zelfs murmelend in zijn slaap heb ik het voorbij horen komen. Niet "Gloria in Exelcius Deodorant", maar "Komt allen tezamen" komt te pas en te onpas voorbij. Prachtig met een randje vals (heeft ‘ie van mij, toch Margriet ?).
Gisteren mocht ik een ochtend op visite in groep 7 van zijn school en heb ik dus ook alle hippe kerstliederen (Gaaf !) voorbij horen komen. Ik heb genoten daar in die klas.
En toen vanmorgen de gordijnen open gingen waren wij aangenaam verrast door de witte deken die over ons landje lag, wat een prachtig licht geeft die sneeuw in de donkere ochtend. Uitgelaten kinderen op het schoolplein en Dion wilde perse met wiebelige mamma een sneeuwpop in de tuin maken. Gelukkig bleef het bij een miniversie en wilde hij snel weer naar binnen. Lekker met warme thee zitten we nu dus op de bank. Keer op keer moet zijn plakboek van het KDV worden bekeken dat hij bij zijn afscheid dinsdag meekreeg.
Want ja, wij namen al afscheid daar.
In januari gaat hij wennen op school en ik ken Dion zo onderhand goed genoeg om te weten dat eenmaal wennen bij de kleuters KDV-weigering tot gevolg heeft. Tel daar het verzoek van Oma Sik bij op om Dion eens lekker te verwennen en dan heb je het afscheid een maand vroeger.
Hij wilde perse "be-teren" en hij vertrok dus met een grijns van oor tot oor met zijn traktaties naar het KDV. Kerstknuffeltjes met een kaartje "Een laatste knuffel" voor de kindjes (en xc3xa9xc3xa9n grote schaal vol met kerstspekkies) en voor de juffen een muffin ingepakt met twee kerstballen er aan vast geknoopt. Op het kaartje -u raadt het waarschijnlijk al – "Nou, de ballen".
De humor van zijn juffies is mijn humor dus de opmerking was een schot in de roos en resulteerde in een paar traantjes minder…
Met gespreide armen liep hij nog eenmaal naar zijn viendjes en vriendinnetjes en sprak de nu al legendarische woorden: "Nou jongusz, allemaal goed je bessszzt doen en goed luisssszteren en dan maggen jullie misssszzzchien ook naar de baaszusssszchool. Doehoewj. Sssettumopjongussszz !"
De brief die zijn juffies aan hem schreven en achter in zijn plakboek plakten was echt tranentrekkend en ik die dacht dat het allemaal wel mee zou vallen huilde tranen met tuiten toen ik het thuis las.
Morgenochtend gaan we nog even een klein cadeautje brengen voor zijn twee liefste juffies (xc3xa9xc3xa9n was er op cursus afgelopen dinsdag) en dan is het echt klaar.
*slikt*
NB: Jis moet wel werken bij de baas hoor, maar die maandag en dinsdag alleen werken is echt een verademing. Even niet door naar school en pas elf uur ’s avonds thuis (nadat ik al om zeven uur ’s morgens weg ging), even niet leren, even geen stage en dus even geen hele woensdagmidag en avond aan mijn lesvoorbereiding hoeven zitten. Even niet, het is nu even kerst. Kerstvakantie.
Met een creamtea, een bezoekje aan de schoonheidsspecialist, een veertig jarig huwelijksjubileum, veel te veel kinderverjaardagen (waarom allemaal met kerst bevallen meiden ?), twee kerstdagen, de WinterEfteling, oliebollen en appelbeignets op het programma is het devies: relax and enjoy, Merry Christmas !
Wist u dat…
1) …wij drijfnat een Sinterklaas met paraplu binnenhaalden op 14 november ?
Het begon al met een aardig donkere lucht en dat had uiteraard onze eerste hint moeten zijn. Desalniettemin (daar heb je ‘m weer !) zetten wij koers naar een dorp verderop. Daar stonden we langs een opgebroken kade (lekker gepland ja, ik hoor het u ook al denken !) en vol goede moed toen de eerste druppels vielen. Die druppels voelden al heel snel als hele emmers water en niet veel langer zaten we druppend in de auto. Met de kachel aan terug naar huis en daar bij vriendin met 4 overgebleven moeders en kinderen aan de warme koffie en thee.
Kids lekker Sinterklazen knutselen aan tafel en de moeders gezellig bijkletsen.
Toch nog een warm einde van een gedenkwaardige ochtend…
2) …Yannick zijn eerste rapport kreeg van dit schooljaar ?
Het was een mooi rapport met enkele kanttekeningen. We moeten flink met hem gaan lezen en schrijven want daar laat hij nogal wat steken vallen. We zijn hier dus flink aan de slag en Niek en ik zitten tegenwoordig samen schrijfoefeningen te maken aan tafel. Yannick levert dan ook heel triomfantelijk commentaar op mijn schrijfletters; "dat lusje is niet zo netjes scheef mam, dat kan beter…"
3) …ik jarig was geweest ?
Ja, dat wisten jullie wel, nog heel erg bedankt voor alle felicitaties ! Superleuk als je hele mailbox vol staat met allemaal leuke en lieve berichtjes. Ben ook enorm verwend. Kreeg van man en kinderen een oranje I-Pod Nano, van Yannick een zelfgemaakte ketting met een superlief kaartje, van Opa & Oma Sik kreeg ik een heuse Bamboo Tablet (en die is zoooo geweldig !), van mijn ouders een heerlijke bon voor de schoonheidsspecialist en het boek Mr. Finney, van vriendinnetje Anaxc3xafs en hubbie kreeg ik een superleuk zelf samengesteld pakket (zo een waarvan het eigenlijk zonde is om het open te maken), verder kreeg ik nog het boek van Kluun (de special edition), kaarsen en spul voor mijn haren. En bloemen, mooie bloemen ook nog !
4) …dat wij op mijn verjaardag ’s morgens naar het Sinterklaasfeest op mijn werk zijn geweest ?
Dion mocht nog n iet mee en omdat we dat zo zielig vonden hebben we zelf voor hem een cadeautje gekocht. Hij maakt het nu allemaal dusdanig mee dat het echt verdrietig zou zijn als Niek met een mooi cadeau van Sint voor zijn neus zou staan en hij helemaal niets kreeg. En dus hadden wij iets ingepakt wat hoog (heul heul heul hoog) op zijn lijstje stond. Het Mega Toby pak. En het staat hem fantastisch, het boodschapt ook heel lekker heeft hij al ondervonden, hij liep stralend over het winkelcentrum.
Overigens kwam hij diezelfde middag in pak, maar zonder masker beneden. Hij had een tasje op zijn hoofd gezet (doet hij wel vaker trouwens) en verklaarde plechtig dat hij nu even niet meer Mega Toby was, maar Mega Tassie. U begrijpt, ik lag onder de tafel…
5) …wij Dion toch hebben laten inenten ?
Na veel wikken en wegen en bellen met de assistente van dokter Van der Ploeg van de huisarts hebben we de knoop doorgehakt en ben ik met de kleine kabouter een eerste inenting gaan halen. Het is zo’n raar gevoel dat je je jongste kind wel de inenting geeft en je oudste schat niet…
Maar goed, Dion brulde alles bij elkaar toen ik bij het parkeren eindelijk eens antwoord gaf op zijn vraag. Met zijn bloedprikkende broer nog vers oin het geheugen, huilde hij dikke tranen. Onderweg werd hij nog aangemoedigd door een klein dapper mannetje die spontaan naar hem toe kwam om te vertellen dat het echt heus wel mee viel. Het mocht niet baten.
En toen vergat die prikvrouw ook nog een pleister op de gewonde arm te plakken…
Dion snikte en snotterde dat hij ook een papiertje op zijn arm wilde, om vervolgens met pleister en al in de wandrekken van de gymzaal te klimmen en klauteren. Op weg naar buiten werd hij week van de meneer die "pandarijntjes" uitdeelde aan de strijders en op weg naar de auto kon hij er zelf maar niet over uit hoe dapper hij wel niet geweest was…
"ik wassszz ssso dapper mamma". Over drie weken wil hij zelfs dat pappa en Yannick ook meegaan om te kijken naar zijn dapperheid. Dat hij dan weer een paar weken later nog wat CB-prikken krijgt, heb ik hem nog maar even niet verteld.
6). ..dat ik nu al weer veel te veel heb zitten typen, ik wilde het even kort en krachtig doen, is nie gelukt nie….
Huize Wij
De eerste stressvolle tentamenweek is achter de rug. Nederlands is in tha pocket en de rest van de cijfers zijn nog niet bekend. Wat een trip down to memorylane was dat zeg, in zo’n lokaal met allemaal tafeltjes in rijtjes, los van elkaar. En dan niet tevreden zijn met je cijfer, ook zoiets ! Typisch ik weer. Niet meer over denken, ik heb het gehaald. punt.
Bon, in de tussentijd hebben wij egnie stil gezeten hier hoor, maar door alle hectiek gewoon geen tijd gevonden om het te loggen.
Zo waren wij in oktober heerlijk op het strand op een lui(z)e zondagmiddag. Nadat wij het huis luisvrij verklaarden gingen wij op weg, lekker even uitwaaien. Want ja, luis equals IEKSSSS !
Yannick was tot twee keer toe de klos, had er zelf geen problemen mee. Alhoewel, de tweede keer moest hij toch wel flink huilen want nu mocht hij vast niet meer bij Oma Sik slapen. Die verklaarde gelukkig dat ze van hem hield mxc3xa9t of zonder luis…
Verder konden we ook nog bloed laten prikken met Yannick, de huisarts wilde graag een en ander uitsluiten. En dan niet op Mexicaans gebied, nee Yannick blijkt kindermigraine te hebben. In xc3xa9xc3xa9n week tijd heeft juf drie keer geadviseerd de middag lekker thuis te blijven. Lijkbleek, scheel van de hoofdpijn en gruwelijk misselijk. Het bloed prikken was hel, van spanning liep het tweede buisje al niet zo snel vol, in het derde buisje druppelde het bloed alleen nog maar. Langzaamaan werd hij witter en op een gegeven ogenblik zei de vrouw tegen haar collega dat ze ging stoppen -and I quote !- "Dit gaat helemaal fout, hij zakt weg".
oeps.
slik.
Met een prullenkotsbak hebben we hem op zo’n bed neergelegd. Mijn hemel, zo eng heb ik hem nog nooitnie gezien ! De mevrouw heeft met het lab overlegd dat het inmiddels verzamelde bloed genoeg was, ze wilde echt niet verder prikken. Het zou allemaal apart behandeld worden blablabla. Scheelde weer, hij had er tenslotte nog twee en een half te gaan. Bleek achteraf dat het onderzoek mislukt was op de HB waarde. Opnieuw prikken hoefde niet van de huisarts, de meest belangrijke waardes waren allemaal dik in orde. En nu dus kindermigraine. Momenteel heeft hij nergens last van, we hebben veel gepraat en zijn er inmiddels achter dat hij zich niet helemaal happy voelde in de klas. Dat had te maken met slechts xc3xa9xc3xa9n jongetje. Samen zijn we naar de juf gegaan en daar heeft hij zijn verhaal verteld. Inmiddels gaat het een stuk beter, er zijn gewoon weer wat regeltjes bijgekomen. Nou ging hij altijd al op tijd naar bed, maar in de vakantie mocht hij wel eens langer opblijven. Funest blijkt nu en dat klopt ook wel, zijn hoofdpijnaanvallen waren in de week na de herfstvakantie.
Met Dion gaat het hard, hij is ernstig toe aan "sssszzzgool" en is reuze benieuwd wie uiteindelijk zijn nieuwe "fjuffrouw" wordt. Nog een paar weekjes KDV en dan ist klaar daar. Finito !
Op 31 oktober liep hij ’s middags nog wel heerlijk op z’n Dions door de straten te banjeren. Met de uiteindelijke snoepjesbietstocht langs de deuren hebben we niet mee gedaan, daar heb ik nou helemaal niets mee ! Halloween is oorspronkelijk een oud Keltisch feest, voor volwassenen. De griezeltochten die wij normaliter deden vond ik dan ook erg leuk en spannend, maar langs de deur, nee. Heb ik niets mee…
Sint Maarten vind ik dan al veel Nederlandser, maar dan staan ze je heel dwaas aan te kijken hier in dit stukje Nederland…
Dat maakte zijn van vriendin Jo uit Schotland gekregen Halloweenpakje er natuurlijk niet minder geweldig om, ik heb in een deuk gelegen ! Daar barsten ze van de meest briljante outfits. Logisch, het feest hoort daar…
Ook wij worstel(d)en met de vraag enten ja of enten nee voor Dion. Momenteel zeggen wij nee, maar ik wil het ook nog wel even aan de huisarts vragen. Afgelopen week werd Dion ineens ziek, heul hoge koorts. Zelfs na paracetamol bleef de koorts aan de 41,5.
Alarmbellen all over the place natuurlijk, maar er kwam geen hoesteproest, geen slijmslingers what so ever. Een klein snotneusje, verder niets. Een dag koorts verder werd hij gewoon koortsvrij wakker. Later bleek dat er twee kindjes uit zijn groep besmet waren met de Mexicaanse, wellicht heeft hij dan toch zijn portie al gehad ? Het blijft wikken en wegen…
En dan gaan we nu over tot de orde van de dag, schoonmaken ! Dat is de laatste tijd wel ernstig achterwege gebleven met al dat gestudie. Soppen dus vandaag xc3xa9n strijken. En morgen stoomboot kijken, uiteraard weer in Vlaardingen. Ik twijfel nog steeds sterk of ik daarna door naar Schiedam ga, daar komt natuurlijk de echte. Maar aangezien ik alleen ben met de jongens weet ik niet of ik die drukte wel in wil. Ik slaap er nog maar eens een nachtje over…
Wat een trut op wielen !
Nou erger ik me toch ineens een partij groen en geel aan een opgesmukte doos op de tv !
Buiten Sandra *haalt diep adem* Schuur*haalt diep adem*hof en vele anderen, maar dat terzijde…
Zit net heerlijk relaxt naar Editie NL te kijken (ik beken, niemeerdoen!) en zie daar een item dat mijn aandacht trekt; dure kinderfeestjes. Een Marie-Antionette High Tea party van een slordige xe2x82xac 1.000,00. Het zou verboden moeten worden en ik denk ook eerlijk gezegd niet dat het in de gemiddelde buurt plaats heeft, dit soort feessies.
Maar waar ik dan nog meer over val dan de prijs an sich is een of andere huppelktrut die tegen de mening van een kinderpsycholoog in gaat (uiteraard). De psycholoog stelt dat het meer iets is van de ouders onderling dan dat de kinderen er nou perse gelukkig van worden, die duurdoenerij.
Maar nee, mevrouw H. (voor de personen die meeschrijven: Hella H., van een of ander omhoog gevallen Wassenaars bedrijf, red.) meent dat alleen ouders die heel veel voor hun kind over hebben dit doen. Me dunkt stomme trut; ouders die heel veel geld over hebben.
Wat een koe zeg !
Yannick keek lichtelijk verbaasd toe hoe ik enorm uit mijn slof schoot tegen de televisie. Hij concludeerde eveneens dat het gezwans was. Ik citeer even: "Slaat nergens op, jullie houden ook met heel jullie hart van mij, maar ik wil niet zo’n duur feestje. Alsof het dan leuk is. Ik ben al blij als mijn vriendjes gezellig patatjes komen eten", waaraan ik onmiddellijk toevoeg: a xe2x82xac 1,00 p.p. (inclusief drankjes).
Eat that Hella !
Puntje daarna was wel dat meneer vroeg: "Wat gaan we eigenlijk met mijn feestje doen dit jaar mam ?" Daarbij bekroop mij toch wel ineens het gevoel dat "patatjes eten schat" niet afdoende zou zijn…
Nou heb ik al wel een plan in mijn hoofd, dankzij een medeweblogmamma, een heel coole weblogmamma zelfs ! Het plan tot dusver is dat ik een minidiscofeessie doe. ’s Avonds van een uur of zeven tot een uur of half negen ofzo. Helemaal volwassen natuurlijk en zo geen xe2x82xac 1.000 !
NB: Nog even een toevoeging over Editie NL, ik wacht al een week of twee op een item waarin mijn xc3xbcberleuke dramadocente te zien is, maar voorlopig ligt ze op de plank te verstoffen, aldus zijzelf…
We zijn op weg…
School is begonnen, het ritme zit er (weer) aardig in. Kortom, we zijn op weg ! Heerlijk vind ik het altijd die eerste dagen na de zomervakantie. Bijna net zo lekker als die eerste dagen in januari.
I know, I know, I’m a bit of a freak…
Yannick groep viert. Hij gaat lekker, stort zich compleet en volledig in zijn tafels. Hij vind het briljant, het lezen is nog immer vervelend en het schrijven *zucht* is nog steeds zo goed als onleesbaar. Vanaf vanavond gaan we daar ook thuis mee aan de slag.
Ik weet natuurlijk ook wel dat het nou eenmaal een ongeschreven regel is dat artsen in het bezit dienen te zijn van een onleesbaar handschrift, maar er moet toch xc3xa9xc3xa9n de eerste zijn die…
Blij dat zijn zwemles werd stopgezet na het behalen van zijn
B-Diploma, is nu ook het schoolzwemmen begonnen. Het weerzien met zijn vriendjes was helemaal leuk, enthousiast met een hoog testosterongehalte. En onze gedachten gaan nu steeds naar de pappa van zijn vriendjes, die afgelopen zondag zomaar ineens een zwaar hartinfarct kreeg. Sterkte jullie allemaal !
De kerkelijke openingsdienst van school was weer prachtig. De dominee zat dit jaar heerlijk op het juiste niveau met deze groep kinderen (alleen de groep die volgde was iets minder te spreken over haar kinderlijke manier van doen). Yannick had bij de juf een verzoek ingediend of de dominee tijdens het gebed ook voor zijn mamma wilde bidden "je heb tenslotte een ooperaatsie gekregen mam". En gebeden werd er ! Voor veel mensen, heel mooi !
Dion is werkelijk hard op weg naar kleuter. Zijn speen werd onlangs zonder pardoes en bijna te spontaan voor woorden door hemzelf in de prullenbak gekieperd (log volgt). Sindsdien is ook dat kleine beetje baby peuter weg. Zijn tandjes staan bijna recht, dat gaat zo bizar snel.
TMM is een zeer goede huismoeder-de-vrouw, zo is gebleken de afgelopen dagen. Het valt hem zwaar en dat doet mij dan weer goed *gniffelt*. Zien wij huismoeder-de-vrouwen weer eens bevestigd wat wij allemaal diep van binnen weten, maar wat niemand ooit roept, it’s a hell of a job ! En nu niet en masse gaan verkondigen dat ‘ie zielig is hxc3xa8 dames (& heren), hij staat qua zorg nog altijd xc3xa9xc3xa9n hernia voor op mij.
(de eerste twee hernia’s kunnen we nu wegstrepen tegen liposuctie en cystekrabbeloperatie van mij. En de bevallingen ? Ik hoor het u denken; die tellen niet mee, toen was er kraamzorg. dus.)
Et moi ?
Ben lekker aan het rekenen. Breuken, procenten, kommagetallen en verhoudingen. Moet zoveel ophalen en bijspijkeren. Het schijnt namelijk dat er ooit, lang, lang geleden zonder rekenmachine of computer what so ever werd gerekend. Ik zeg belachelijk !
Nou wil ik natuurlijk niet onder doen voor mijn (stage)groep straks, dat is ook niet helemaal de bedoeling lijkt me. Dus gaan we; als ik een pak melk van 1 liter heb en een pak van 1/4 en twee van 1/2. Hoeveel eieren heb ik er dan bij nodig om een lekkere cake te bakken ? Hoezo, ik dwaal af ? Tis vast de narcose…
Fantastic Friday !
Over hoe het was, die fantastic friday. Die overigens niet helemaal fantastic eindigde…
Het begon in de vroege ochtend met een bezoekje aan de gyn. Het doorspreken van de operatie. Het wordt de 24e. Na het bloed prikken en het intakegesprek konden we naar huis. Op zondag 23 augustus moet ik mij melden, word ik opgenomen.
Vervolgens ging ik Dionnetje halen, die had een heuse mijlpaal. Zijn eerste logeerpartij !
Hij wilde zo ontzettend dolgraag en meer bij Oma Sik "bezjeeren". Nadat zijn grote broer daar een kleine week had gelogeerd, kregen we het idee niet meer uit zijn hoofd. En dus had ik hem donderdagmiddag naar oma -en opa- gebracht, om te bezjeeren…
Dion had het super gehad en super gedaan, ging gewoon meteen slapen en was niet xc3xbcbervroeg wakker.
Weten we dat ook weer !
Nadat ik dus Dion in de auto had gexc3xafnstalleerd en mijn VrouwVrouw had geprogrammeerd gingen wij op weg naar een -wat later bleek- heel gezellig middagje.
Lekker op de klets bij deze dames. Mijn weblogheldin van het allereerste uur.
En dat is dus sinds 2005 mensen…
Op de GLZM zei iemand*: "Jullie komen natuurlijk ook al jaren bij elkaar over de vloer". Nou nee, maar zo voelde het wel !
Aangezien Yannick bij opa & oma op de camping logeert, was ik alleen met Dion. Manon & Dion blijkt een heel fijn setje, ze spelen onwijs lief met elkaar. Alleen is het voor Dion nog een beetje lastig al die namen…
"Mijn nieuwe vriend Baalon is echt lief mam". En San is steevast "Sjaalotte zu mamma".
Het werd dus een heerlijk middagje vol klets en de tijd vloog voorbij.
Op de terugweg ben ik met de kleine man nog even gaan Maccen en hij vertelde aan iedereen die niet wilde luisteren over zijn nieuwe "vriendjes" Baalon & Sjaalotte.
Bedankt voor de gezelligheid dames en de trampoline staat al te wachten !
En jammer genoeg moest deze heerlijke dag eindigen met het trieste bericht dat de schoonvader van mijn vriendinnetje alsnog onverwacht snel is overleden…
* kweetniemeer wie het nou zei, zoveel mensen…