It’s been a tijdje…
Man, wat is dat lang gelee zeg! Steeds het idee om het weer op te pikken, regelmatig ideetjes en genoeg input vanuit de MiniMannen©.
De Mannen zijn inmiddels weer verjaard, weinig mini meer aan die mannen van mij. Yannick werd 11 en Dion 7.
Yannick heeft als ‘zevende groeper’ inmiddels al een schoolkamp achter de rug en Dion leest, schrijft en rekent. Hij heeft het prima naar zijn zin in groep 3.
Ik zal me eens storten op een waardige update over mijn twee grote liefdes, ook de privéarchieven moeten worden bijgehouden. Memorabele uitspraken werden overigens wel genoteerd, geen zorgen *en adem uit….*
En dan even over het vak. Het vak. Als in juf.
Vorig schooljaar viel ik met mijn neus in de boter, een geweldige invalklus voor een heel schooljaar. Ik maakte er vriendinnen, deed ervaring op in het (mede)runnen van een klas. Helaas kon ik niet blijven (want bezuinigingen) maar de buurschool bleek nog wat vacatures te hebben. Ik belde aan en de rest is ehhh…history. Ook dit keer met mijn neus in de boter, een geweldige en leuke school met net zulke leuke en lieve collega’s.
Inmiddels is mijn leventje dus aardig veranderd. Het juf zijn bevalt me meer dan prima, ik heb een leuke groep. Met 28 kleuters never a dull moment…
Ik maak mijn eigen zon!
Ik ben er klaar mee, he-le-maal klaar! Dan heb ik het – uiteraard – over het weer. Ik klaag dus ik besta, zoiets. Aangezien we het van het weer du moment niet moeten hebben, besloot ik mijn eigen zon te zoeken, mijn eigen warmte. En dat is redelijk eenvoudig, want warmte zit hier bijvoorbeeld volop in de kast. Of liever gezegd, in de fotoboeken in de kast . Plaatjes kijken van mijn lieve kleine speklapbaby’s, daar word je helemaal warm van aan je binnenkantje, heerlijk!
Of, nog warmer word je van filmpjes kijken van de kindjes klein. Zo lief, zo mooi, zo grappig, zo lang geleden en toch voelt het nog net zo warm als gister.
En als ik ze dan boven bezig hoor, zo nu en dan kibbelend (lees: schreeuwend) tegen elkaar dan realiseer ik me dat de tijd zo snel voorbij gaat (gaaaaaap, ik weet het…). Dat de kleine kindjes van de foto’s en uit de filmpjes nog heel dicht bij me zijn en daar ook blijven maar dat ze nu heel groot zijn en zelfs nog dichter bij, dichterbij dan ooit (Bløf, red.)
Ik weet nog hoe ze roken (niet altijd even frips), welke geluidjes ze maakten, hoe ze lachten, hoe ze huilden, hoe hun eerste woordjes klonken…
Zo lief, zo mooi, zo grappig, zo lang geleden en toch voelt het nog net zo warm als gister
En net als ik helemaal warm ben van binnen, hoor ik links en rechts dat de zomer er nu echt aan komt. Bij mij is die al begonnen, zo uit de kast gevallen…
Houston, we had a problem…
Er was eens een minimannenmamma die geregeld een blogje het weeweewee inslingerde. Met de nadruk op was…
Toen kwam er een studie tussendoor, de minimannenmamma moest zonodig gaan studeren. Aan de Hogeschool Rotterdam rondde zij in twee jaar tijd de PABO af en na die twee belachelijk drukke jaren, staat ze nu voor de klas!
En hoe leuk is het?
Enorm leuk.
Geweldig leuk.
Bijna te leuk.
Wat ben ik blij dat ik die stap genomen heb, zodat ik nu een baan heb waar ik echt plezier in heb, waarin ik gedreven ben en warin ik mijzelf kan en mag zijn. Een superleuke school met geweldige collega’s en een unieke (werk)sfeer. En nu maar duimen dat ik er ook na de zomervakantie kan blijven, spannend! In ieder geval ben ik tot aan de zomervakantie juf van groep 4 en juf van een instroom kleutergroep!
En dan mijn jongens…mijn al bijna niet meer Minimannen©.
Want. Yannick werd afgelopen zaterdag al tien (tien!) en Dion werd gisteren zes (zes!).
Ongelooflijk (afgezaagd) hoe snel die tijd voorbij vliegt. Gelukkig geniet ik van elke minuut want de mamma zit ernstig lekker in haar vel.
Na de drukke jaartjes die achter ons liggen, is een hernieuwde ik opgestaan. Mede door de studie is mij een spiegel voorgehouden en kwam er veel te veel boven. Er is veel verwerkt de afgelopen jaren. Er is veel gegroeid de afgelopen jaren.
Mensen achter me gelaten om bevrijd verder te kunnen. Mijn dierbaren zijn naast en achter me blijven staan, ik ben een gezegend en gelukkig mens…
Daar heeft Geert toch wel een puntje…
Zonder te vervallen in politieke nonsens, moet ik nu toch wel even bekennen dat ik vind dat Geert van de week toch een puntje had. En dan heb ik het niet over enigerlei persoonlijke puntjes (ik houd het netjes), maar over dat wintertijdpuntje.
Wintertijd / Zomertijd equals stom gedoe.
Zo.
Dat is eruit. Twee keer per jaar dat hele gedoe steeds met het verschuiven van die tijd. Je krijgt steeds weer een gratis (mini)jetlag door je strot geduwd. Kinderen die daar steevast niet aan meedoen. Wat een ellende…
Hier in huize Minimannenxc2xa9 gaat die klok dan ook altijd pas terug of vooruit nxc3xa1 het ontbijt. Vaste prik. Anders word je helemaal bloedchagrijnig wakker. Omdat het of onwaarschijnlijk vroeg is of je hebt de hele dag het gevoel dat je je verslapen hebt, terwijl het zo van binnen niet voelt…
Onderzoek wees deze week trouwens uit dat we de tijd nu niet terug moeten zetten (of was het nou vooruit ;-D) en in de zomer straks juist weer een uur verder. Dan zouden wij als volwassenen ongeveer 300 uur meer licht per jaar zien en kinderen -meen ik- ongeveer 100. Dat scheelt buiten energieverbruik ook nog depressies en gejetlegde kinderen.
(ik weet dat het geen woord is dames en heren, maar geef toe; het klinkt heerlijk.)
En Geert sloot daarbij aan door te roepen dat we moesten kappen met het verschuiven van die tijd steeds. Handig gedaan, want er zijn vast een boel mensen die het ermee eens zijn.
Ik in ieder geval wel, ik ben voorstander. Ga ik me vandaag eens bedenken wat ik met die 300 uur allemaal ga doen…
Ik denk dat ik die meteen de komende stressweek in zou zetten. 300 uur extra kan ik best gebruiken…
Want.
Tentamenweek (na de nieuwe, aankomende week). Heb ik als Toos Werkloos meteen een heleboel opdrachten (af) te maken, moet ik veel te veel leren en heb ik ook gewoon stage (verre van erg, maar kost wel tijd natuurlijk). Kortom; hoe overleef ik de komende eerste werkloze week?
Zomervakantie Countdown !
Hey allemaal !
Ik heb het weer overleefd, derde tentamenperiode van dit studiejaar ! Ze zitten er weer op… *ademt uit*
En man, wat is er veel gebeurd ook in de tussentijd.
want.
meanwhile;
Heeft oudste ein-duh-luk een waveboard voor alvast zijn overgang naar groep 5. Mocht ‘ie alsnog blijven zitten, levert ‘ie het ding maar weer in. Not ! Het is in ieder geval wel een vooruit geschoven grote-vakantie-oh-wat-heb-ik-weer-een-heel-jaar-hard-gewerkt-cadeau. En in de aanbieding bij de Bas, niet geheel onbelangrijk…
Beviel vriendinnetje Jo (5 weekjes) te vroeg (en redelijk horror) van een plaatje van een dochter, ze maken het beiden naar omstandigheden goed. Tante Wanda en ik zijn weer blij ! Al is tante Wanda best een beetje gek *gniffelt*
Is onze voortuin zo goed als klaar en is ook onze achtertuin in een kleine morfose gegaan ! We hebben heel gave witte bloempotten gescoord in Chaam en buxusbollen uitgestoken bij een kweker die ermee besloot te stoppen. Leuk voor de portemonnee !
Minder leuk voor diezelfde portemonnee, maar leuk voor ons humeur; we hebben een nieuwe bank gekocht en een heuse loooooooveseat ! Minder is dat alles past begin juli komt, maar ach we plannen veel buiten zitten in tot die tijd !
Staat er weer een heerlijke creamtea op de planning met vriendinnetje Bar en komt ook Jochem Meijer erg in zicht !
Hebben mijn Minimannenxc2xa9 hun eerste judoles erop zitten. Dion werd door een vriendje uit de klas gevraagd met hem en zijn oudere broer mee te gaan naar die judoles. Dion al snel enthousiast natuurlijk en wilde koste wat kost met zijn vriend naar judo. Yannick bleek het ook ineens heel erg graag te willen (?). Al zat hij ’s avonds toch wel met een probleem; waar moesten we al die bekers neer gaan zetten als hij op judo ging (typisch Yannick, heerlijk).
Is mijn man bijna jarig (15 mei) en zijn we ook nog eens bijna 10 jaar getrouwd (2 juni). En dan plannen we een heerlijk dagje Delft in, samen…
En dan is het ook nog eens bijna zomervakantie. Ja, kunnen jullie lachen allemaal, maar het is toch mooi zo ! Nog maar 8 weken school (en 2 weken meivakantie ertussen). Ik zei het toch, ik begin vast met aftellen *negeert compleet even het vele en harde werken dat ik nog moet doen voor het afsluitende eerste studiejaar* *negeer* *negeer* *negeer*
Life is good…
Hahahaha Staying alive, staying alive…
Indien u van plan zou zijn een sms-alert in te stellen vanwege mijn mogelijke verdwijning; niet doen ! Ik ben er, alive and kicking !
En het gaat nog geweldig goed ook allemaal. We leven tegenwoordig in een achtbaan van planningen, studiemomenten, studieopdrachten, verjaardagen, etentjes, I-Phone tijdperk en tentamens.
Da’s al…
Het gaat lekker hier in Huize Minimannenxc2xa9.
Met Yannick gaat het steeds beter, laten we zeggen dat hij van aanhoudende regen naar maartse buien is gegaan. Verder wordt hij groot en dat is soms ook zo’n rare gewaarwording !
Blijft thuis als wij een boodschapje op het plein doen (ga ik met de auto naar verderop voor boodschappen heeft ‘ie pech, moet ‘ie mee), zegt dingen als "die gast was echt raar" en "hij vloerde me gewoon". Is zijn fiets alweer ontgroeid, om over spijkerbroeken nog maar te zwijgen !
Hij had afgelopen donderdag een uitje met de klas. In verband met het onderwerp "melk" gingen ze naar de kinderboerderij. Eerst met z’n allen panneNkoeken eten in de klas en dan een half uur heen en half uur terug lopen naar de kinderboerderij.
Het was helemaal leuk, op het melk proeven na…
Toen Yannick hoorde dat hij kamelenmelk in zijn mond had, hadden ze nog net tijd om een teiltje te halen…
Dion gaat supervrolijk naar school. Eigenlijk gaat hij gewoon supervrolijk door het leven.
Okxc3xa9, soms moppert hij flink op ons (nadat wij op hem moesten mopperen) en dan roept hij "Laame met rust ! Je bent nooit meer mu beste vriend". Om vervolgens na een paar minuten weer vrolijk terug te komen. Waarop we ook acuut weer "zu beste vriend zijn". Heerlijk als je zo je leven kunt inrichten !
Ook Dion groeit als kool en ook zijn spijkerbroeken zijn niet aan te slepen. Gelukkig hebben we voor hem altijd een kast vol met "Limited Edition by Yannick". Toch handig zo’n grote broer die ook ooit die lengte had…
Verder is hij is vreselijk verliefd op zijn juffen (zoals het een goed kleuter betaamt) en ga ik deze week dan toch echt de logopediste bellen voor een afspraakje voor mijn kleine kabouter. Met zijn nu nog grappige manier van spreken, gooit hij er overigens nog steeds de leukste dingen uit gedurende de dag. Bijvoorbeeld als hij op de bank zit te kijken naar poes Minous, die op haar achterpootjes rechtop op de vensterbank staat; "Nou ja Minous staat op haar laatste pootjes, ze is toch geen mens!"
Wellicht had je er bij moeten zijn…
Afgelopen donderdag heb ik mijn stagebeoordeling gehad. Man wat was ik zenuwachtig ! Bleek achteraf totaal niet nodig ! Het ging zo goed, dat mijn stagebegeleider meteen even bij de directeur naar binnen liep om te zeggen dat ‘ie gek was als hij mij niet zou aannemen, ha ! Had ik al gezegd dat ik de kleuters leuker vindt dan ik had gedacht ?
Dan ga ik nu vlug mijn tas pakken voor morgen en duik ik er lekker vroeg in met mijn twee loodzware dagen voor de boeg !
Mag ik nog wel even zeggen dat ik echt bij iedereen regelmatig even lees tussendoor, maar gewoon niet altijd tijd heb om te reageren ?
I confess: Ik lurk, dus ik besta !
Oh en PS; met TMM gaat ook alles goed, haha !
Olympische Winterbaby’s
En toen was de dag daar.
D-Day, 12 februari 2010. Het begin van de Olympische Winterspelen in Vancouver.
Kale Olympische Winterspelen, ik mis iets…
Ik mis de knusheid van in bed wonen, het gevoel van een vers kindje in je armen.
De al zo vertrouwde geluidjes die het maakt.
Het elkaar leren kennen…
Ik mis de beschuit met muisjes die er eigenlijk een beetje bij horen, bij die Olympische Winterspelen…
Twee edities achter elkaar waren mijn armen gevuld met onze trots, onze liefde.
En is het al best bijzonder dat ze zo kort op elkaar zijn geboren, het meest bijzonder vond ik nog wel dat er in beide verloskunde kaarten een uitgerekende datum stond van 12 februari.
12 februari, de dag dat de Olympische Spelen in Vancouver beginnen.
De cirkel is rond en hoewel ik klaar ben met baby’s baren, is er best een beetje heimwee.
Naast de heimwee zijn er gelukkig die prachtige herinneringen, vol warmte en verwondering.
Nu berg ik de zakdoekjes op (ben namelijk beetje verkouden), ga me douchen en zet de televisie aan.
Heerlijk ! De Winterspelen zijn begonnen !
Go Sven, Go Sven !
Terugblik op FeestWeek…
Even met je ogen knipperen en de FeestWeek in Huize Minimannenxc2xa9 is voorbij.
Gevlogen gewoon en ik zag ’t niet eens gebeuren, maar weg was ‘ie !
Gelukkig hebben we de foto’s nog, al had ik zondag geen tijd om tussendoor fotootjes te schieten…
De mannen zijn afgelopen zondag schandalig verwend. Elk jaar denk ik dat het nier meer kan worden, en toch is het elk jaar weer een oogst van heb ik jou daar !
En wat een boel leuke dingen weer…
Yannick kreeg van ons een (grote mannen)horloge en een geurtje. Hij werd tenslotte wel al acht natuurlijk… Verder kreeg hij geld (want hij spaart al maanden zo hard voor een fototoestel), een Hot Weals baan, een eigen alarm bouwset, Vier op een rij, Monopoly DVD spel, boeken, Lego, een breukendoos, een goocheldoos en nog meer prachtigs.
Dion was natuurlijk helemaal echt jarig zondag. Nadat hij eindelijk door had dat het zijn verjaardag was, was hij in de feeststemming, om die vervolgens niet meer los te laten. Wat was hij vier. Stuiterdestuiter vanaf kwart over zeven ’s morgens tot zeven uur ’s avonds toen hij zijn bedje in schoof. Rode wangen van pret, moe en voldaan…
En ook hij werd schandalig verwend (wij zijn inmiddels grootaandeelhouder van Playmobil). Van ons kreeg hij al het een en ander, de rest had ook zijn lijstje gevolgd en dus staat er nu veel Playmobil in zijn kamer erbij. Vooral spullen in de verzorgende hoek doen het goed (kinderartsenpraktijk, tandarts, dierenkliniekje, moeder in ziekenhuisbed, met dus dat schattige baby in glazen bedje). Ook de schoolspulletjes van Playmobil vallen meer dan in de smaak bij mijn kleine kabouter. Hij speelt uren en uren achter elkaar, gaat helemaal op in zijn spel. Zo geweldig prachtig om te zien ! Ook kreeg hij nog een coole Koekie monster pyjama (die gelijk moest worden ingeslapen), een vriendenboekje van Bert & Ernie (het groene vriendenboekje met naam kreeg hij van ons), een mini Loco doos, Lego, centjes en cadeaubonnen !
En toen was het maandag en ging hij eindelijk voor het eggie naar school. Huppelend liep hij naar school, want hij ging ook nog eens "buh-teren" en hij was er heilig van overtuigd dat zijn juf een "muss" had gemaakt voor hem, wat gelukkig ook zo was…
Met een mand vol traktaties gingen we op weg. In de klas was het dubbel feest toen hij zijn vriendinnetje van het KDV zag, zij kwam voor de tweede keer wennen.
En nu is het dinsdagmiddag en heeft meneer er twee volle dagen op zitten op school. Zijn flierenfluitinstelling van het KDV moet nog losweken, maar dat komt vast helemaal goed. Hij heeft het iig reuze naar zijn zin en ondanks dat hij erg moe is, wil hij toch echt ook ’s middags naar school. ’s Nachts wordt er geslaapwandeld, zoveel te verwerken, zoveel te groeien…
Number two…
En was donderdag al een gezellige start van deze Minimanxc2xa9FeestWeek, morgen gaan we er nog een keer voor !
Al vieren we het voor beide Minimannenxc2xa9 samen, Dion is de kabouter in tha spotlight. Of zoals wij hier in Huize Minimannenxc2xa9 ook wel zeggen, een V.I.K. Staat voor Very Important Kabouter…
Groot als hij is, –want bijna 4– maakte hij vanmorgen zijn post open en las elke kaart meteen even voor. Hoe al die verschillende mensen eenzelfde tekst produceren blijft een raadsel…
"Lieve Dion, Fijne verjaardag en welkom op school doe je best."
Bij het schoonmaken van zijn kamertje haalde ik zijn bedje van zijn plaats om eronder te kunnen baggeren kuisen zuigen stofzuigen.
En om het nodige verloren en als vermist opgegeven speelgoed terug te vinden ook trouwens…
Hij vond dat gedraaide bed wel stoer, want zo staat het bij Yannick ook en die is groot. Dion wordt 4 en ook groot. Het bed moest blijven staan.
dus.
Wajijwil… *zucht*
En of ik dan wel foto’s wilde maken vanavond, van hem in zijn "nieuwe manier bed".
tuurlijk.
Na een avondje opruimen om vervolgens maandag weer het hele huis op te ruimen en te ontplakken en schoonmaken kan ik nog net de kracht vinden om dit logje te plaatsen *gaapt*. Geen hele lange, die volgt na het weekend, want dan is Jis heerlijk vrij !
Voor diegene die meeschrijven, kan ik nog wel even snel melden dat wij voor onze kabouter Playmobil spulletjes kochten (schoolklasje o.a.), zijn eerste bijbel en een heus vriendenboekje met zijn eigen naam erop.
FeestWeek (bijna) kick-off !
Morgen gaat ‘ie officieel van start, de nationale Minimannenxc2xa9FeestWeek ! Elk jaar weer een happening op zich wellicht dat ik volgend jaar een gironummer erbij kan vermelden.
De cadeautjes zijn ingepakt, de traktaties zijn gemaakt. De cake voor de juffen en de donderdagjuf (Margriet) is gebakken…
Mijn grote Minimanxc2xa9 was de hele middag xc3xa9xc3xa9n bonk zenuwen. Hij ratelde aan xc3xa9xc3xa9n stuk door en zei steeds dat hij zich een beetje misselijk voelde, maar fijn misselijk…
Hij heeft na dagen tobben de knoop doorgehakt voor wat betreft zijn persoonlijke assistenten bij de klassen rondgang, ook niet geheel onbelangrijk natuurlijk. En aan de vrijwillige melkboer op school vraagt hij of ‘ie misschien iets in het Chinees wil zetten op zijn kaart morgen.
Ik zeg: alles is overdacht.
Ik hoop dat hij een beetje slaapt vannacht en wij daarmee ook.
Morgen…We komen er aan !