Spellende uitdaging
In de beschrijving van Dion onder het tabblad De Mannen© staat het al ‘spellende uitdaging’. Daar stond overigens eerst logopedische uitdaging. Dat stadium zijn we inmiddels gepasseerd, meneer kan tegenwoordig aardig converseren zonder te spetteren. Dat is prettig, kan ik zeggen. En droog, dat ook.
Tegenwoordig gaan wij wekelijks naar de logopedist omdat Dion een uitdaging heeft op het gebied van spelling. Het handige van juf-zijn is dat je, indien genoodzaakt, zelf een diagnostisch onderzoekje kunt doen met je kind. En dat begint dus wanneer je het gevoel hebt dat er van school uit niets gedaan wordt en ik voor het tweede jaar achtereen moest aangeven waar zijn knelpunten lagen. Ik wilde niet meer passief en afwachtend zijn dus ben ik zelf overgegaan tot actie (mijn naam achterstevoren geeft al aan dat ik van de aksij ben namelijk en dat kan gewoon geen toeval zijn). Standaard begin je dan dus bij het gehoor en meteen bij die eerste stap ontdekte de KNO-arts dat ons mannetje behoorlijk doof bleek. Dus. Behoorlijk. Een operatie voor buisjes volgde. De eerste week liep hij met zijn handen op zijn oren want alles maakte herrie; de wc was vast kapot want die maakte zoveel lawaai en in zijn klas was het niet-normaal-herrie, aldus Dion. Hij bleek een expert op het gebied van liplezen en dit werd tot grote hilariteit van menig bezoeker uitvoerig getest bij ons thuis. Bijkomstig nadeel was natuurlijk wel een achterstand van een jaar of twee op het gebied van spelling en daarbij naar alle waarschijnlijkheid het dubbele in zijn ‘handicap’; dyslexie. Op orthografisch vlak (spelling). Daar heeft mijn vent het vaak best moeilijk mee; hij is dan gefrustreerd dat hij oefeningen doet die ik ook in groep 2 doe. Dat het bij hem honderd keer sneller gaat, ziet hij niet want zijn frustratie zit in de weg. En dat is iets waar je als moeder geen pleister op kunt plakken, geen kusje op kunt geven en dat frustreert mij dan weer…
Ik realiseer me dat het niet om mij en mijn gevoelens draait. Het gaat hier om De Kabouter, die hard werkt en zoveel stappen vooruit zet om soms weer heel hard terug geschopt te worden. En ondanks alles vrolijk blijft want na frustratie is er altijd zonneschijn Dionneschijn…
De Kabouter
Mijn MinderMiniMannen
Zoals beloofd, de update van mijn MinderMiniMannen…
Te beginnen met de oudste; mijn na-de-zomervakantie-achtstegroeper. Groep acht! Nog maar een jaartje en dan mag het naar de middelbare. Wordt een belangrijk jaar, zijn nieuwe school uitkiezen. Momenteel hebben we werkelijk nog geen idee. Hij niet, wij niet… En volgens mij beginnen de open dagen al ergens in november…
De oudste MiniMan is tegenwoordig een driftige X-Boxer. Wil ab-so-luut niet gefotografeerd worden en al helemaal niet besproken. Niet op het digitale, niet in het klaslokaal, gewoon niet!
Douchedeur gaat al een paar maanden op slot, zijn puberDNA is volop in ontwikkeling. Het is een heerlijke vent waar je al grote gesprekken mee kunt voeren. Die je om een boodschap kunt sturen en die zelfs – mits je het even vraagt, al dan niet dwingend – de woonkamer voor je stofzuigt.
Dan de jongste; zo anders en soms zo hetzelfde als zijn grote broer. Het blijft een blij ei, altijd vrolijk en in een goed humeur. Chagrijnig staat niet in zijn woordenboek. Knoopt met iedereen een praatje aan en heeft nog steeds een grote fantasie. Na de zomervakantie gaat De Kabouter al naar groep vier. Groep drie doorliep hij enigszins met tegenzin, het was de eerste paar maanden nogal wennen; je moest werken! Iets waar hij in groep een en twee nooit zoveel mee bezig was… Kwam met zijn gezellige klets en grote blauwe amandelvormige kijkers met nogal veel weg #grrrr
Zijn woordgebruik blijft verbazingwekkend. Zo eet hij sinds kort ook stikvis (ik hoor jullie denken; visstick! Nee… kibbeling) en prapika blijft een tongbreker… En het interesseert hem totaal niet.
winteroutfit
avondvierdaagse juni2013
stoere kabouter
Na een jaar of anderhalf zonder voortanden boven, zijn deze eindelijk aan het groeien. Hij verloor een van deze twee tanden al toen hij twee jaar was, misschien kan hij dan ook eindelijk eens met een mond vol tanden staan, lekker rustig!
Zomervakantie Countdown !
Hey allemaal !
Ik heb het weer overleefd, derde tentamenperiode van dit studiejaar ! Ze zitten er weer op… *ademt uit*
En man, wat is er veel gebeurd ook in de tussentijd.
want.
meanwhile;
Heeft oudste ein-duh-luk een waveboard voor alvast zijn overgang naar groep 5. Mocht ‘ie alsnog blijven zitten, levert ‘ie het ding maar weer in. Not ! Het is in ieder geval wel een vooruit geschoven grote-vakantie-oh-wat-heb-ik-weer-een-heel-jaar-hard-gewerkt-cadeau. En in de aanbieding bij de Bas, niet geheel onbelangrijk…
Beviel vriendinnetje Jo (5 weekjes) te vroeg (en redelijk horror) van een plaatje van een dochter, ze maken het beiden naar omstandigheden goed. Tante Wanda en ik zijn weer blij ! Al is tante Wanda best een beetje gek *gniffelt*
Is onze voortuin zo goed als klaar en is ook onze achtertuin in een kleine morfose gegaan ! We hebben heel gave witte bloempotten gescoord in Chaam en buxusbollen uitgestoken bij een kweker die ermee besloot te stoppen. Leuk voor de portemonnee !
Minder leuk voor diezelfde portemonnee, maar leuk voor ons humeur; we hebben een nieuwe bank gekocht en een heuse loooooooveseat ! Minder is dat alles past begin juli komt, maar ach we plannen veel buiten zitten in tot die tijd !
Staat er weer een heerlijke creamtea op de planning met vriendinnetje Bar en komt ook Jochem Meijer erg in zicht !
Hebben mijn Minimannenxc2xa9 hun eerste judoles erop zitten. Dion werd door een vriendje uit de klas gevraagd met hem en zijn oudere broer mee te gaan naar die judoles. Dion al snel enthousiast natuurlijk en wilde koste wat kost met zijn vriend naar judo. Yannick bleek het ook ineens heel erg graag te willen (?). Al zat hij ’s avonds toch wel met een probleem; waar moesten we al die bekers neer gaan zetten als hij op judo ging (typisch Yannick, heerlijk).
Is mijn man bijna jarig (15 mei) en zijn we ook nog eens bijna 10 jaar getrouwd (2 juni). En dan plannen we een heerlijk dagje Delft in, samen…
En dan is het ook nog eens bijna zomervakantie. Ja, kunnen jullie lachen allemaal, maar het is toch mooi zo ! Nog maar 8 weken school (en 2 weken meivakantie ertussen). Ik zei het toch, ik begin vast met aftellen *negeert compleet even het vele en harde werken dat ik nog moet doen voor het afsluitende eerste studiejaar* *negeer* *negeer* *negeer*
Life is good…
Hahahaha Staying alive, staying alive…
Indien u van plan zou zijn een sms-alert in te stellen vanwege mijn mogelijke verdwijning; niet doen ! Ik ben er, alive and kicking !
En het gaat nog geweldig goed ook allemaal. We leven tegenwoordig in een achtbaan van planningen, studiemomenten, studieopdrachten, verjaardagen, etentjes, I-Phone tijdperk en tentamens.
Da’s al…
Het gaat lekker hier in Huize Minimannenxc2xa9.
Met Yannick gaat het steeds beter, laten we zeggen dat hij van aanhoudende regen naar maartse buien is gegaan. Verder wordt hij groot en dat is soms ook zo’n rare gewaarwording !
Blijft thuis als wij een boodschapje op het plein doen (ga ik met de auto naar verderop voor boodschappen heeft ‘ie pech, moet ‘ie mee), zegt dingen als "die gast was echt raar" en "hij vloerde me gewoon". Is zijn fiets alweer ontgroeid, om over spijkerbroeken nog maar te zwijgen !
Hij had afgelopen donderdag een uitje met de klas. In verband met het onderwerp "melk" gingen ze naar de kinderboerderij. Eerst met z’n allen panneNkoeken eten in de klas en dan een half uur heen en half uur terug lopen naar de kinderboerderij.
Het was helemaal leuk, op het melk proeven na…
Toen Yannick hoorde dat hij kamelenmelk in zijn mond had, hadden ze nog net tijd om een teiltje te halen…
Dion gaat supervrolijk naar school. Eigenlijk gaat hij gewoon supervrolijk door het leven.
Okxc3xa9, soms moppert hij flink op ons (nadat wij op hem moesten mopperen) en dan roept hij "Laame met rust ! Je bent nooit meer mu beste vriend". Om vervolgens na een paar minuten weer vrolijk terug te komen. Waarop we ook acuut weer "zu beste vriend zijn". Heerlijk als je zo je leven kunt inrichten !
Ook Dion groeit als kool en ook zijn spijkerbroeken zijn niet aan te slepen. Gelukkig hebben we voor hem altijd een kast vol met "Limited Edition by Yannick". Toch handig zo’n grote broer die ook ooit die lengte had…
Verder is hij is vreselijk verliefd op zijn juffen (zoals het een goed kleuter betaamt) en ga ik deze week dan toch echt de logopediste bellen voor een afspraakje voor mijn kleine kabouter. Met zijn nu nog grappige manier van spreken, gooit hij er overigens nog steeds de leukste dingen uit gedurende de dag. Bijvoorbeeld als hij op de bank zit te kijken naar poes Minous, die op haar achterpootjes rechtop op de vensterbank staat; "Nou ja Minous staat op haar laatste pootjes, ze is toch geen mens!"
Wellicht had je er bij moeten zijn…
Afgelopen donderdag heb ik mijn stagebeoordeling gehad. Man wat was ik zenuwachtig ! Bleek achteraf totaal niet nodig ! Het ging zo goed, dat mijn stagebegeleider meteen even bij de directeur naar binnen liep om te zeggen dat ‘ie gek was als hij mij niet zou aannemen, ha ! Had ik al gezegd dat ik de kleuters leuker vindt dan ik had gedacht ?
Dan ga ik nu vlug mijn tas pakken voor morgen en duik ik er lekker vroeg in met mijn twee loodzware dagen voor de boeg !
Mag ik nog wel even zeggen dat ik echt bij iedereen regelmatig even lees tussendoor, maar gewoon niet altijd tijd heb om te reageren ?
I confess: Ik lurk, dus ik besta !
Oh en PS; met TMM gaat ook alles goed, haha !
Terugblik op FeestWeek…
Even met je ogen knipperen en de FeestWeek in Huize Minimannenxc2xa9 is voorbij.
Gevlogen gewoon en ik zag ’t niet eens gebeuren, maar weg was ‘ie !
Gelukkig hebben we de foto’s nog, al had ik zondag geen tijd om tussendoor fotootjes te schieten…
De mannen zijn afgelopen zondag schandalig verwend. Elk jaar denk ik dat het nier meer kan worden, en toch is het elk jaar weer een oogst van heb ik jou daar !
En wat een boel leuke dingen weer…
Yannick kreeg van ons een (grote mannen)horloge en een geurtje. Hij werd tenslotte wel al acht natuurlijk… Verder kreeg hij geld (want hij spaart al maanden zo hard voor een fototoestel), een Hot Weals baan, een eigen alarm bouwset, Vier op een rij, Monopoly DVD spel, boeken, Lego, een breukendoos, een goocheldoos en nog meer prachtigs.
Dion was natuurlijk helemaal echt jarig zondag. Nadat hij eindelijk door had dat het zijn verjaardag was, was hij in de feeststemming, om die vervolgens niet meer los te laten. Wat was hij vier. Stuiterdestuiter vanaf kwart over zeven ’s morgens tot zeven uur ’s avonds toen hij zijn bedje in schoof. Rode wangen van pret, moe en voldaan…
En ook hij werd schandalig verwend (wij zijn inmiddels grootaandeelhouder van Playmobil). Van ons kreeg hij al het een en ander, de rest had ook zijn lijstje gevolgd en dus staat er nu veel Playmobil in zijn kamer erbij. Vooral spullen in de verzorgende hoek doen het goed (kinderartsenpraktijk, tandarts, dierenkliniekje, moeder in ziekenhuisbed, met dus dat schattige baby in glazen bedje). Ook de schoolspulletjes van Playmobil vallen meer dan in de smaak bij mijn kleine kabouter. Hij speelt uren en uren achter elkaar, gaat helemaal op in zijn spel. Zo geweldig prachtig om te zien ! Ook kreeg hij nog een coole Koekie monster pyjama (die gelijk moest worden ingeslapen), een vriendenboekje van Bert & Ernie (het groene vriendenboekje met naam kreeg hij van ons), een mini Loco doos, Lego, centjes en cadeaubonnen !
En toen was het maandag en ging hij eindelijk voor het eggie naar school. Huppelend liep hij naar school, want hij ging ook nog eens "buh-teren" en hij was er heilig van overtuigd dat zijn juf een "muss" had gemaakt voor hem, wat gelukkig ook zo was…
Met een mand vol traktaties gingen we op weg. In de klas was het dubbel feest toen hij zijn vriendinnetje van het KDV zag, zij kwam voor de tweede keer wennen.
En nu is het dinsdagmiddag en heeft meneer er twee volle dagen op zitten op school. Zijn flierenfluitinstelling van het KDV moet nog losweken, maar dat komt vast helemaal goed. Hij heeft het iig reuze naar zijn zin en ondanks dat hij erg moe is, wil hij toch echt ook ’s middags naar school. ’s Nachts wordt er geslaapwandeld, zoveel te verwerken, zoveel te groeien…
Number two…
En was donderdag al een gezellige start van deze Minimanxc2xa9FeestWeek, morgen gaan we er nog een keer voor !
Al vieren we het voor beide Minimannenxc2xa9 samen, Dion is de kabouter in tha spotlight. Of zoals wij hier in Huize Minimannenxc2xa9 ook wel zeggen, een V.I.K. Staat voor Very Important Kabouter…
Groot als hij is, –want bijna 4– maakte hij vanmorgen zijn post open en las elke kaart meteen even voor. Hoe al die verschillende mensen eenzelfde tekst produceren blijft een raadsel…
"Lieve Dion, Fijne verjaardag en welkom op school doe je best."
Bij het schoonmaken van zijn kamertje haalde ik zijn bedje van zijn plaats om eronder te kunnen baggeren kuisen zuigen stofzuigen.
En om het nodige verloren en als vermist opgegeven speelgoed terug te vinden ook trouwens…
Hij vond dat gedraaide bed wel stoer, want zo staat het bij Yannick ook en die is groot. Dion wordt 4 en ook groot. Het bed moest blijven staan.
dus.
Wajijwil… *zucht*
En of ik dan wel foto’s wilde maken vanavond, van hem in zijn "nieuwe manier bed".
tuurlijk.
Na een avondje opruimen om vervolgens maandag weer het hele huis op te ruimen en te ontplakken en schoonmaken kan ik nog net de kracht vinden om dit logje te plaatsen *gaapt*. Geen hele lange, die volgt na het weekend, want dan is Jis heerlijk vrij !
Voor diegene die meeschrijven, kan ik nog wel even snel melden dat wij voor onze kabouter Playmobil spulletjes kochten (schoolklasje o.a.), zijn eerste bijbel en een heus vriendenboekje met zijn eigen naam erop.
Doordrukken…
"Ik heb het zooooo druk", of "nee hoor, nu even niet, ik ben druk"…
Wat is het druk hebben en wat niet ? Wie bepaalt die norm ?
Nou, ik.
Ik zeg het is nu druk in Huize Minimannenxc2xa9.
Yannick bijna jarig, Dion bijna jarig.
Voor mij staat er de eerste week van februari weer een tentamenweek in de agenda.
De nodige feestjes moeten worden gevierd. Van de Minimannenxc2xa9, maar ook van vriendjes & vriendinnetjes van Yannick en van de kinderen van vriendinnetjes van Jis…
Kortom, het is druk hier.
En nou hoor ik iedereen denken What’s new ?
Nou, niets dus…
Het vermelden waard:
Dion ging vorige week woensdag voor het eerst naar school. Met zijn nieuwe robotrugzak op zijn rug, stond hij met een brede grijns in de gang. ’s Morgens bij het djellen van zijn haar riep hij al: "Ik heb er zin innnnn !".
Zijn stoeltje met naam* stond klaar naast de juf. Hij vond het geweldig allemaal, was er meteen van overtuigd dat hij ging trouwen met zijn juf en trok heerlijk huiselijk steeds zijn schoenen uit. (KDV-trekje, old habbits die hard…).
Afgelopen woensdag mocht hij weer en eenmaal op school aangekomen, liep hij rechtsreeks de lerarenkamer in om alle daar aanwezige leerkrachten op de hoogte te stellen van het feit dat hij wxc3xa9xc3xa9r opnieuw ging beginnen in zijn Olifantenklas. Aangezien het wederom helemaal tof ging, mag hij ook de vrijdagochtenden wennen in de klas.
En wat is hij trots ! En moe !
Het eerste vriendenboekje is ook al ingevuld, briljante antwoorden komen er toch uit een kleine Minimanxc2xa9 !
Ik lust graag: snoep en een eierkoek
Ik vind het niet leuk: als ze me gaan pesten
Wat ik later worden wil: jarig
Wat ik jou wens: dat je ook jarig ben
…
Yannick is inmiddels helemaal in de ban van zijn aankomende verjaardag. Vanmorgen hebben we bij de Ikea het een en ander meegenomen voor zijn traktatie. Ook hij kwam afgelopen vrijdag weer eens thuis met een vriendenboekje. Zijn antwoorden waren niet minder briljant trouwens;
Naar een onbewoond eiland neem ik mee: nou, in ieder geval niets digitaals
Mij kun je wakker maken voor: niks, ik wil slapen
Voor jou wens ik: gezondheid in een wereld van vrede
Zien jullie dat aureooltje al stralen boven zijn hoofd ? *grijnst*
Hij ging gister bij een vriendinnetje uit de klas eten, hij kwam thuis met zelfgebakken cakejes. Hij had het reuze naar zijn zin gehad. Hij vertelde dat ze daar –and I quote– "echt officieel bidden. Met handen samen en ogen dicht en alles". Hij had ook zijn handen gevouwen en zijn ogen dicht gedaan, want dat is wel zo netjes en –and again I quote– "das toch wel het minste dat je kunt doen…"
En zo kan ik nog wel even doorgaan met briljante uitspraken en acties van mijn Minimannenxc2xa9. Want dat sterretje, (jeweetwel *) helemaal in het begin, staat niet voor niets bij " zijn stoeltje met zijn naam erop".
Want.
Vanmorgen ontdekten Yannick en ik dat mijnheer Dion ook op onze eetstoelen een cirkel had gezet. Op drie van de vier.
Verbouwereerd legde hij uit dat hij onze namen op de stoel had gezet, zodat wij dan wisten welk stoeltje van ons was…
Inmiddels weet hij dat het niet echt helemaal de bedoeling is en bood hij spontaan, doch lichtelijk beteuterd zijn spaarpot aan voor vervanging van.
Ik heb er achteraf vreselijk om kunnen lachen (uiteraard toen meneer al in bed lag), het zijn stoelen die aan vervanging toe zijn zodra de kinderen zonder al te ernstig knoeien en smeren kunnen tafelen. Daarbij zie je blauwe pen op donkerbruine stoelen niet eens zo heel erg goed…
Yannick vond het echter schandalig en snapte niet hoe je dat nou kon doen. Toen ik hem er aan herinnerde dat hij ook ooit eens een tafeltje met lichtblauw potlood had ingekleurd sprong hij op van de bank.
"Jaja, dat weet ik nog, ik moest het van jou helemaal uitgummen ! Dat weet ik me gewoon echt nog te herinneren ma."
Klopt, dat heb ik hem nooit verteld, ik hield altijd op na en toen heb ik voor straf al je kleurtjes in de prullenbak gegooid…
(geen trauma’s dus Anaxc3xafs !).
En wat ben ik relaxt geworden trouwens in de loop der jaren, als ik bovenstaande nog een terug lees…
Of ommin lauw, of kapot rustig (of WTF ze heden ten dage allemaal uitkramen op straat).
Whatever trouwens, deze ouwe taart gaat lekker slapen nu !
Wij gaan voor 4 !
Vanmorgen viel het in de bus, Dion ging zelf de poszt halen.
Ik hoorde hem roepen "Die isz vaszt voor mij !"…
En dat was ook zo, een kaartje van Ernie en neef Jan (a.k.a. gele Pino). Voor Dion. Van zijn juf.
Woensdag gaat mijn vent voor het eerst naar school.
Eindelijk, hij wil zo graag. Ineens vraag ik me af waar de afgelopen jaren zijn gebleven, het is soms nog als de dag van gisteren dat ik de oudste Minimanxc2xa9 naar school bracht voor het eerst. Met een IenieMinimanxc2xa9 al trappelend in mijn buik.
Nu is mijn inmiddels groot gegroeide IenieMinimanxc2xa9 aan de beurt. Al mijn mannen zijn uitgevlogen…
Kan iemand de tissues even doorgeven ?
Ik bedoel, ik schreef toen onder andere het volgende;
…Nou, vandaag was het dan zover, dxc3xa9 grote dag ! Mijn miniman Yannick ging voor het eerst naar de basisschool…
…Yannick’s eerste vraag was wat het voor dag was. "Maandag" zei zijn pappa, waarop Yannick begon te glunderen "Dan ga ik vandaag naar de bazesschool". En hij was blij…
…Vol goede moed stapte hij met zijn Bert & Ernie rugzak, gevuld met een beker melk en een Liga, de school binnen. Hij gaf zijn nieuwe juf een handje en liep meteen met haar mee om te kijken waar hij zijn jas en tas kon ophangen. Hij had al een eigen plekje gekregen aan de kapstok, met naam en bijbehorende sticker. Hij herkende zijn naam meteen ! En de sticker ? Dat was er xc3xa9xc3xa9n van een grijze poes en dat kwam goed uit zei hij, want zijn poes Minous is dezellufdu kleur !…
…Hij hinkelde de klas door en ging daarna op zijn stoeltje wachten op zijn nieuwe klasgenootjes. Nog even zwaaien voor het raam en weg was hij, op weg naar zijn nieuwe avontuur…
…Met natte ogen verliet ik het schoolplein. Marcel moest een beetje grinniken om mij. Ik was niet verdrietig, maar trots op dat kleine ventje en tegelijkertijd besefte ik dat er een periode werd afgesloten en dat we hem nu de "grote kinderen wereld" in stuurden…
…Om 11:40uur mocht ik Yannick weer ophalen. Wat een drukte op zo’n school zeg !…
…En daar zag ik hem, aan de hand van zijn juf. Toen ze me zagen kwam hij op me afgelopen, helemaal versleten. Hij had dan ook zijn "Boel-Frunniks-doek" uit zijn jaszak gehaald en viel dromerig tegen me aan. Hij had het erg naar zijn zin gehad en zijn juf vertelde me dat alles prima was gegaan…
2010. het is 2010 Jis !
Dion is er helemaal klaar voor. Logistiek ook, een heule coole robotrugzak staat klaar en een echte miniMepal lunchbox staat in de kast.
Gymkleding ligt in de kast, inclusief gymschoenen.
(Het "hebben" van twee jongens gaat zich nu eindelijk terugbetalen…)
Dion is trouwens de trotse bezitter van een heel lieve juf, dezelfde juf als toen Yannick een olifantje was in groep 1 en aangezien ze mee leest kan ik niet anders dan zeggen dat ze lief is. We hadden al gevraagd of Dion bij xc3xa9xc3xa9n van Yannicks vroegere juffen in de klas mocht en het kon (wij hartje de juf). Wij boffen, wij zijn blij.
Dion niet, die is niet blij. Dion is trots* en vooral vol ongeduld !
Weet je wat eigenlijk wel raar is ?
Dit jaar voor het eerst in acht jaar tijd een babyloze Olympische Winterspelen ! Wel zo lekker trouwens, dat kippenvelmomenten geen zere tieten meer tot gevolg heeft. En zo heb elk voordeel weer ze nadeel !
* Meerdere keren per dag horen wij onze kleinste Minimanxc2xa9 dit tegen zichzelf zeggen: "Ik ben zzzo trotsz op me".
OT:
begin reclameblok
De gelinkte site is vast adres voor mij voor gymtassen, luizenzakken, broodtrommels en wat al niet meer. Overzichtelijke site, goeie service en snelle levering !
einde reclameblok
Let X-Mas begin !
Vandaag is onverwacht mijn kerstvakantie een dag eerder begonnen. Alle vermoeidheid kwam er in xc3xa9xc3xa9n nacht uit (hoop ik) en dat was dusdanig slopend en vermoeiend dat ik het niet verstandig -en mogelijk- achtte acte de presence te geven voor de klas vandaag.
En dus zit ik hier heel stilletjes en licht wiebelig op een stoeltje, lekker met de kachel op scheuren en warme thee binnen handbereik. Even op krachten komen, voor de kerstviering van Yannick vanavond. Hij zingt al de hele week zijn favoriete hymne. Zachtjes, uit volle borst en zelfs murmelend in zijn slaap heb ik het voorbij horen komen. Niet "Gloria in Exelcius Deodorant", maar "Komt allen tezamen" komt te pas en te onpas voorbij. Prachtig met een randje vals (heeft ‘ie van mij, toch Margriet ?).
Gisteren mocht ik een ochtend op visite in groep 7 van zijn school en heb ik dus ook alle hippe kerstliederen (Gaaf !) voorbij horen komen. Ik heb genoten daar in die klas.
En toen vanmorgen de gordijnen open gingen waren wij aangenaam verrast door de witte deken die over ons landje lag, wat een prachtig licht geeft die sneeuw in de donkere ochtend. Uitgelaten kinderen op het schoolplein en Dion wilde perse met wiebelige mamma een sneeuwpop in de tuin maken. Gelukkig bleef het bij een miniversie en wilde hij snel weer naar binnen. Lekker met warme thee zitten we nu dus op de bank. Keer op keer moet zijn plakboek van het KDV worden bekeken dat hij bij zijn afscheid dinsdag meekreeg.
Want ja, wij namen al afscheid daar.
In januari gaat hij wennen op school en ik ken Dion zo onderhand goed genoeg om te weten dat eenmaal wennen bij de kleuters KDV-weigering tot gevolg heeft. Tel daar het verzoek van Oma Sik bij op om Dion eens lekker te verwennen en dan heb je het afscheid een maand vroeger.
Hij wilde perse "be-teren" en hij vertrok dus met een grijns van oor tot oor met zijn traktaties naar het KDV. Kerstknuffeltjes met een kaartje "Een laatste knuffel" voor de kindjes (en xc3xa9xc3xa9n grote schaal vol met kerstspekkies) en voor de juffen een muffin ingepakt met twee kerstballen er aan vast geknoopt. Op het kaartje -u raadt het waarschijnlijk al – "Nou, de ballen".
De humor van zijn juffies is mijn humor dus de opmerking was een schot in de roos en resulteerde in een paar traantjes minder…
Met gespreide armen liep hij nog eenmaal naar zijn viendjes en vriendinnetjes en sprak de nu al legendarische woorden: "Nou jongusz, allemaal goed je bessszzt doen en goed luisssszteren en dan maggen jullie misssszzzchien ook naar de baaszusssszchool. Doehoewj. Sssettumopjongussszz !"
De brief die zijn juffies aan hem schreven en achter in zijn plakboek plakten was echt tranentrekkend en ik die dacht dat het allemaal wel mee zou vallen huilde tranen met tuiten toen ik het thuis las.
Morgenochtend gaan we nog even een klein cadeautje brengen voor zijn twee liefste juffies (xc3xa9xc3xa9n was er op cursus afgelopen dinsdag) en dan is het echt klaar.
*slikt*
NB: Jis moet wel werken bij de baas hoor, maar die maandag en dinsdag alleen werken is echt een verademing. Even niet door naar school en pas elf uur ’s avonds thuis (nadat ik al om zeven uur ’s morgens weg ging), even niet leren, even geen stage en dus even geen hele woensdagmidag en avond aan mijn lesvoorbereiding hoeven zitten. Even niet, het is nu even kerst. Kerstvakantie.
Met een creamtea, een bezoekje aan de schoonheidsspecialist, een veertig jarig huwelijksjubileum, veel te veel kinderverjaardagen (waarom allemaal met kerst bevallen meiden ?), twee kerstdagen, de WinterEfteling, oliebollen en appelbeignets op het programma is het devies: relax and enjoy, Merry Christmas !
Baby Born does Bethlehem
Tussen alle drukke bedrijvigheid door is er inmiddels ook een kerstsfeer ingesmeten in huize Minimannen. Ik hou(d) d’r zo van !
Compleet met kerstboom en lichtjes overal.
Volgens Dion is het nu echt bijna kermis en daar is hij bang voor, want kermis maakt altijd herrie. Het begrip "oudejaarsavond" heeft kennelijk meer indruk gemaakt dan de kerstmis vorig jaar…
Na veel uitleg en verhaaltjes begrijpt hij het inmiddels helemaal. Getuige de kerststal onder de boom waarmee hij dagelijks het hele verhaal naspeelt. En ik, genietend aan de eettafel (want met neus in de studie het geschiedenisboek voor tussententamen maandagavond), hoor het allemaal aan. Hoe Jozef aan Maria vraagt of zij ook zo blij is met hun nieuwe babyborn. En zij antwoordt met een hoog stemmetje dat ze dat inderdaad is. En Jozef zegt dan weer : "Fijn grote meid". De naam Jezus komt langzaam tot leven, maar Dion blijft voorlopig vast houden aan "BabyBorn" die geboren werd in de stal…
Zijn taalgebruik is wat dat betreft een dagelijks terugkerend plezier geworden. Er gaat geen dag voorbij of ik lig minstens xc3xa9xc3xa9n keer in een deuk. En nu kan ik wel alles gaan opnoemen, maar in de meeste gevallen heeft het allemaal een hoog je-had-er-bij-moeten-zijn gehalte.
Wel kan ik vertellen dat kauwgom voortaan kauwdom heet hier in huis…
En plakband heeft definitief plaats moeten maken voor plakplak. En ook de politie is tegenwoordig niet meer wat het geweest is, polatsie.
Zei ik nou net dat ik niet moest gaan opnoemen ?
Ja Jis, dat zei je inderdaad ja !
Nou, kappen dan !
Plaats nog een fotootje en ga verder met leren !!!
Goed, hier nog een fotootje.
Ga ik weer terug naar de middeleeuwen *(leuke) zucht*